در طول روزهای به یاد ماندنی من به عنوان دانشجو در کالج امرسون، پردیس خیابان بیکن کانونی از فعالیت های سیاسی و اجتماعی بود. این در اوج جنگ ویتنام بود، زمانی که اعتراضات دانشجویی در بوستون کامن و خیابان های اطراف آن یک اتفاق هفتگی بود.
به یاد دارم که دانشجویان معترض در وسط خیابان چارلز و خیابان بیکن نشسته بودند، جلوی عبور و مرور را گرفته بودند، عده ای آجر و بطری را به سمت ماموران پلیس در حال پرتاب می کردند. عجیب نبود که بوی گاز اشک آور پس از درگیری های شبانه بین دانشجویان و پلیس در نزدیکی محوطه دانشگاه، در کلاس های درس ما یا اتحادیه دانشجویی به مشام برسد. و زمانی که دانشکده از دانشجویان دستگیر شده دفاع کرد، دستگیری های زیادی صورت گرفت.
طی چند روز گذشته، هرالد از اردوی چادری دانشجویان امرسون در مسیری متعلق به شهر در مجاورت ساختمان کالج و دستگیری بیش از 100 دانشجو که حاضر به ترک منطقه نبودند، توضیح داده است. در حالی که بسیاری از دانشجویان و برخی از اساتید از دستگیری ها و روش های مورد استفاده برای برچیدن اردوگاه انتقاد کرده اند، من این کار را نمی کنم.
دستگیری این دانشجویان 100 درصد موجه بوده و باید با عواقب قانونی اقدامات خود مواجه شوند. مهم نیست که معترضان احساس می کردند حق دارند به اعتراض 24 ساعته خود در این مکان ادامه دهند. تجربه مقامات آتش نشانی و پلیس موثق بود که کمپ خطری برای امنیت عمومی است و باید تعطیل شود. اینها متخصصان ایمنی عمومی هستند نه گروهی از دانش آموزان.
در حالی که واکنش پلیس توسط دانشجویان معترض و سوسیالیست های دموکرات بوستون آمریکا محکوم شد (آنها چگونه در تظاهرات امرسون شرکت داشتند؟)، مقامات کالج و پلیس بارها به دانشجویان حاضر در کمپ هشدار دادند که آنها را ترک کنند. در این ویدئو، کاپیتان پلیس بوستون از معترضان خواست که در حین دستگیری دستگیر یا مجروح نشوند، اما دانشجویان همچنان از دستور قانونی وی برای متفرق شدن خودداری کردند. آنها سلاح های آنها را به نافرمانی توقیف کردند که منجر به استفاده از نیروی مناسب برای دستگیری آنها شد. آنها شایسته نتایج بودند.
ریک پازنیاک یک کارشناس باتجربه روابط عمومی و ارتباطات در بحران است که به عنوان افسر ارشد ارتباطات در کالج امرسون و بابسون خدمت کرده است. او اکنون در چندین کالج محلی تدریس می کند.