بومیان آمریکا امید به زندگی کوتاه تری دارند. مراقبت های بهداشتی بهتر تنها راه حل نیست – بوستون هرالد

آریل زیونز | اخبار سلامت KFF (TNS)

هیسل، اس دی – کاترین گودلو تنها 20 سال دارد، اما تجربه کافی برای دانستن اینکه اطرافیانش خیلی جوان هستند، دارد.

گودلو، یکی از اعضای قبیله Lower Brule Sioux، گفت که شش دوست و آشنا را به دلیل خودکشی، دو نفر در تصادفات رانندگی و یک نفر به دلیل آپاندیسیت از دست داده است. او گفت که چهار تن از بستگان او در سنین 30 و 40 سالگی به دلایلی مانند نارسایی کبد و کووید-19 جان باختند. و اخیراً برادرزاده 1 ساله خود را از دست داده است.

گودلو که به فکر تبدیل شدن به یک درمانگر سلامت روان است تا به جامعه خود کمک کند، گفت: “بیشتر کودکان و بزرگسالان بومی آمریکا دوستان خود را در سنین پایین از دست می دهند.” بنابراین می‌توانم بگویم که ما بیشتر به آن عادت کرده‌ایم، اما هر بار که کسی را از دست می‌دهیم، درد بیشتری دارد.»

بومیان آمریکایی خیلی زودتر از سفیدپوستان آمریکایی می میرند. بر اساس تجزیه و تحلیل داده های سال 2018-2021 مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، میانگین سن مرگ آنها 14 سال کمتر بود.

تفاوت در ایالت زادگاه گودلو حتی بیشتر است. براساس داده‌های ایالتی، بومی‌های داکوتان جنوبی که بین سال‌های 2017 تا 2021 مرده‌اند، میانگین سنی 58 سال داشتند، یعنی 22 سال جوان‌تر از سفیدپوستان داکوتان جنوبی.

دونالد وارن، پزشکی که یکی از مدیران مرکز سلامت بومیان جانز هاپکینز و یکی از اعضای قبیله Oglala Sioux است، می تواند در مورد شایع ترین شرایط پزشکی و حوادثی که بومیان آمریکایی را کشته است صحبت کند.

اما وارن و بسیاری دیگر از کارشناسان بهداشت بومی بر این باورند که در پس این امید به زندگی پایین، در نهایت نیروهای اجتماعی و اقتصادی وجود دارد. آنها استدلال می کنند که علاوه بر تقویت مراقبت های بهداشتی و تأمین مالی کامل خدمات بهداشتی هند، که مراقبت های بهداشتی را برای بومیان آمریکایی ارائه می دهد، سرمایه گذاری بیشتری در مدیریت پرونده، کلاس های والدین و بازدید از خانه مورد نیاز است.

وارن گفت: «این تقریباً توهین به یک پزشک است. “پاسخ بیشتر پیشگیری مبتنی بر جامعه است.”

خدمات بهداشتی هند چندین نوع از این برنامه ها، از جمله ابتکارات کارکنان بهداشتی جامعه و تلاش برای افزایش دسترسی به محصولات تازه و غذاهای سنتی را تامین می کند.

شرکت های بیمه خصوصی و برنامه های ایالتی Medicaid، از جمله داکوتای جنوبی، به طور فزاینده ای چنین خدماتی را پوشش می دهند. اما طبق گفته وارن و آکادمی ملی سیاست سلامت عمومی، بیمه‌گران برای همه خدمات پولی پرداخت نمی‌کنند یا هرکسی را که شرایط لازم را دارد پوشش نمی‌دهد.

وارن به روح خانواده اشاره کرد، برنامه ای که توسط مرکز جانز هاپکینز برای بهبود سلامت مادران و کودکان بومی توسعه یافته است.