تصور کنید بازی 7 فینال جام استنلی آن را واقعی کند

محتوای مقاله

فورت لادردیل – فینال جام استنلی تنها 17 بار در تاریخ لیگ ملی هاکی به یک بازی 7 رفته است و تنها دو مورد از آن زمان ها برای تعیین قهرمان به وقت اضافه نیاز داشته است.

اما در خیابان‌های پوشیده از برف و پارکینگ‌های خالی، در حوض‌ها و انبارها و پیست‌های سرپوشیده در سرتاسر کانادا و ایالات متحده، و همچنین در فنلاند، سوئد و روسیه، این بازی محوری بارها و بارها انجام شده است و گل پیروزی. همیشه در OT امتیاز گرفته است.

محتوای مقاله

و به نوعی هیچ کس هرگز بازنده نیست، حتی اگر خلاف شانس باشد.

این یک تصور عاشقانه است که رویاها را تقویت می کند و به مبارزه با سرما در زیر چراغ های خیابان در ژانویه کمک می کند. اما تنها دو مرد به طور کامل آن رویا را درک کرده‌اند و هر دو این سیم پیچ فانی را ترک کرده‌اند، بنابراین هیچ روحی در این سیاره وجود ندارد که بتواند به درستی توصیف کند که آن قهرمان غرب قدیمی بودن چه احساسی دارد. پیت باباندا از دیترویت در سال 1950 با یک ضربه دابل دابل از چاک راینر در فاصله کوتاهی از نیویورک رنجرز می گذرد و جام را به دست می آورد و تینی تونی لزویک نیز از دیترویت برای همین امتیاز در عرض چهار سال جری مک نیل از مونترال کانادا را شکست می دهد.

پل موریس سرمربی پانترز گفت: «چیزی که کل این موضوع را خارق العاده می کند، زمینه است. هیچ کس تا به حال در یک پیست (حیاط خلوت) در کانادا بازی نکرده است و در وقت اضافه در مرحله مقدماتی بازی سوم را به ثمر رسانده است. این یک بازی است، همیشه. و این زمینه این بازی و چیزی است که ما در آن زندگی خواهیم کرد.”

برت کولاک، مدافع نفتی، در روستایی آلبرتا بزرگ شد.

او گفت: “شما می خواهید بزرگترین لحظه کودکی، هیجان انگیزترین، هیجان انگیزترین لحظه را تصور کنید.” “بنابراین همیشه بازی 7 OT بوده است، شما آخرین شات را می گیرید و یکی را می گیرید، چه خودتان یا با تعدادی از دوستانتان بازی کنید. سناریو همیشه همین است. حضور در آن اکنون بسیار جالب است.”

محتوای مقاله

محتوای مقاله

به عنوان یک کودک، شما این لحظه را از طریق اعمال شخصیت های خود تجربه می کنید. تو بابی اور هستی که به سنت لوئیز بلوز واقعی می دهی. شما وین گرتزکی یا سیدنی کرازبی هستید. روز یکشنبه، لئون درایسایتل، مهاجم اویلرز از او پرسیده شد که وقتی همیشه برای پیروزی در بازی بزرگ گل می زد، کیست.

“من کی بودم؟” او در پاسخ پرسید. “لئون. در آلمان. کلن”.

پس از هضم سوال، او گفت که پاول داتسیوک بازیکن مورد علاقه اوست، بنابراین می توان حدس زد که می تواند حقه های داتسیوک را در رویاهای خود نشان دهد.

درایزل ادامه داد: “اما من فکر می کنم در آن لحظات شما فقط خودتان هستید و رویای قرار گرفتن در آن موقعیت ها را دارید.” وقتی در خیابان یا هر کجا که هستید، چنین فیلمی در ذهن شما نقش می بندد. این خاص است که در حال حاضر در این موقعیت قرار داشته باشید و بتوانید بخشی از آن باشید.

شاید زیرنویس ها تغییر کند اما همین فیلم در فنلاند و روسیه نمایش داده می شود.

آنتون لوندل، مدافع فلوریدا، که در اسپو، فنلاند به دنیا آمده است، می‌گوید: فکر می‌کنم به همین دلیل است که ما بازی را برای این نوع بازی‌ها انجام می‌دهیم. “شما با تماشای NHL بزرگ می شوید، به خصوص بازی های پلی آف و فینال ها، بنابراین بازی هایی را که به وقت های اضافه و بازی های هفتم رفتند را به یاد می آورید و همیشه آرزو می کنید در آن لحظه باشید.”

محتوای مقاله

فهرست‌های رسمی NHL 35 بازیکن پانترز و 34 بازیکن اویلرز را فهرست می‌کنند و تنها یک نفر در بازی 7 فینال جام، ولادیمیر تاراسنکو از فلوریدا بازی کرده است. این بازی همیشه نادر بوده است. از او پرسیده شد که قبل از بازی 7 در سال 2019 چقدر خوب خوابیده است، زمانی که بلو جیز در جاده بوستون را 4-1 شکست داد و جام را برد.

تاراسنکو گفت: راستش را بخواهید بهتر از قبل از بازی ششم می خوابیدم. «فکر می‌کنم کاملاً واضح است. شما از زمان کودکی در بازی 7 فینال جام استنلی بازی کرده اید. در بازی 6 شما گزینه های زیادی دارید. بازی 7 یک بازی است. شما فقط باید آماده شوید و خواب بخش مهمی از آن است. هنگامی که پوک پایین می آید، می توانید اعصاب خود را کنترل کنید. این همان بازی‌ای است که شما سال‌هاست انجام می‌دهید. احساس می‌کنم کسی که احساساتش را بهتر کنترل می‌کند، شانس بیشتری خواهد داشت.»

بنابراین شما لحظه را در آغوش می گیرید، اما اجازه می دهید احساسات شما به خطر بیفتد. و می‌دانی که این می‌تواند تنها باری باشد که جام را برنده می‌شوی، یا بدتر از آن، می‌تواند نزدیک‌ترین باری باشد که تا به حال به دست آورده‌ای. نفتکش ها باید در جاده پیروز شوند و این هرگز آسان نیست. پلنگ ها باید زنجیره شکست های سه بازی خود را پشت سر بگذارند، و این خاطره ای تازه تر از هر بازیی است که در کودکی انجام داده اند و برنده شده اند.

محتوای مقاله

“برابر است. مهم نیست چه اتفاقی افتاد تا به این لحظه رسید.» «فراموش کردن آسان است. شما واقعاً تمام اتفاقات این فصل را فراموش می کنید. کل فصل به یک بازی خلاصه می شود، در خانه. چطور می‌توانی اینقدر شوکه نباشی؟ این کاملاً باورنکردنی است.”

در این مورد البته حق با اوست. برخی از بازیکنان بزرگ فقط در رویاها برای جام بازی کردند. بنابراین صبح یکشنبه، کایل اوکپوسا، مهاجم پانترز، منحصر به فرد بودن این فرصت را بر پسر هشت ساله‌اش تأثیر گذاشت.

گفتم: می‌دانی در سن تو چه کار می‌کردم؟ من با اسکیت های غلتکی خود در خیابان بودم و وانمود می کردم که در فینال جام استنلی هستم و چقدر خاص است که می توانید به بازی بروید.

“قطعاً باید آن را بگیرید، فقط لبخند بزنید و از آن لذت ببرید زیرا همان چیزی است که هست، هجدهمین بازی است، بنابراین 18 گروه مختلف از بازیکنان این مسابقه را پشت سر گذاشته اند و شما باید هر ثانیه از آن را بگیرید. »

[email protected]

محتوای مقاله