محتوای مقاله
ساکنان ویندزور و اسکس که در غم از دست دادن حیوانات خانگی محبوب خود غمگین بودند، این هفته در سوگواری برای برگزاری مراسم یادبودی رسمی برای حیوانات همدم خود جمع شدند.
بیش از 70 نفر در چهارمین مراسم سالانه یادبود حیوانات خانگی پل رنگین کمان چهارشنبه در خانه تشییع جنازه نمازخانه ویندزور در Bunwell شرکت کردند. بسیاری از آنها عکس هایی از حیوانات خانگی گرامی داشتند که قبلاً این دنیا را ترک کرده اند.
محتوای مقاله
تینا مک کول به ستاره گفت: «احساس بسته شدن دارم. دو ماه پیش، او شیتزو 17 ساله خود، چاپر را از دست داد.
“چپر همیشه کنار من بود. او با من خوابید، او فقط فرزند من بود – سخت است.
داشتن چنین چیزی برای جامعه شگفت‌انگیز است.»
در جلوی اتاق یک “پل رنگین کمان” به نمایش گذاشته شده بود، یک پل چوبی کوچک که با یک طاق ساخته شده از بادکنک های رنگین کمانی تزئین شده بود. برخی بر این باورند که وقتی حیوانات خانگی می میرند، به پل رنگین کمان – مکانی ماورایی و شادی – می روند تا در زندگی پس از مرگ با صاحبان خود متحد شوند.
در دو طرف پل در محل تشییع جنازه، قفسه های بلندی با تصاویر حیوانات خانگی مرده که صاحبان آنها و کارکنان تشییع جنازه گذاشته بودند، قرار داشت.
سگ‌های خدمات آمبولانس سنت جان برای ایجاد آرامش و نشاندن لبخند بر چهره‌ها آنجا بودند.
“امشب، ما با Shared Experience گرد هم می آییم تا میزبان یک مراسم یادبود یک ساعته باشیم که در آن زمان و مکان را به مردم می دهیم تا آشکارا غمگین شوند، ببینند که تنها نیستند و یاد حیوان خانگی خود را گرامی بدارند.” اسکات لاکوود، روابط اجتماعی و توسعه یادبود درختکاری گفت.
محتوای مقاله
ما درک می کنیم که برای بسیاری از مردم، حیوانات خانگی آنها فقط همراه نیستند، بلکه در بسیاری از موارد آنها بخشی از خانواده می شوند.”
در حالی که Somewhere Over the Rainbow اتاق را پر کرده بود، حاضران چشمان خود را پاک کردند و به یکدیگر دلداری دادند. کارمندان به اطراف رفتند و دستمال سفره را به مردگان تعارف کردند.
توسط ویراستاران توصیه شده است
-
سگ ها و پرندگان شکاری حیات وحش را از محل ساخت و ساز پل گوردی هاو دور می کنند
-
خدمات دامپزشکی در انجمن انسانی شهرستان ویندزور/اسکس از سر گرفته می شود
سخنان جشن، بکی اوان، در مورد نقش حیوانات خانگی در زندگی انسان باعث اشک های بیشتری شد.
ایون گفت: «ما آنها را برای مدت کوتاهی قرض می‌گیریم.
در اعماق وجود، ما همیشه می‌دانستیم که سفر قبل از اینکه آماده دیدن پایان آن باشیم، به پایان می‌رسد. اما ما قلبمان را به آنها می دهیم. چطور نتوانستیم؟ این همه چیزی است که آنها می پرسند.
“همه ما بسیار خوش شانس هستیم که هدیه همراهان حیوان خود را دریافت می کنیم.”
حاضران در مراسم شمع افروختن شرکت کردند و قبل از دمیدن آتش یک لحظه سکوت کردند.
این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید