کیت گراین: نجات موزه رویال آلبرتا هم ارزش و هم هزینه دارد

محتوای مقاله

برای چند ماه بی پایان به نظر می رسید، من تلاش های لکنت آمیزی برای از بین بردن فضای اطرافم انجام دادم – که در نهایت تمرینی برای قضاوت ارزشی بود.

برخی از چیزهایی که به عنوان انبوهی از آشغال ها در نظر گرفته می شوند ممکن است هنوز ارزش عملکردی کمی داشته باشند. برخی از آنها صرفاً ارزش عاطفی دارند. اکثر آنها هیچکدام را ندارند، و با این حال جدا شدن از همه چیز برای همیشه سخت است.

محتوای مقاله

هنر و مبلمانی که قبلاً متعلق به پدربزرگ و مادربزرگ من بود. اسناد و عکس های قدیمی از افراد و مکان هایی که کمتر به یادگار مانده است. مهارت هایی که هیچ سابقه ای پشت سرشان نبود. در یک برهه زمانی معین، آنچه زمانی آغشته به ماده بود، به سادگی تبدیل به ماده می شود.

همان دوراهی‌ها در مقیاس بزرگ‌تری با هنر و معماری عمومی به وجود می‌آیند، بحثی که اخیراً با تصمیم دولت استانی برای تخریب ساختمان قدیمی موزه سلطنتی آلبرتا در گلنورار و توسعه مجدد آن به فضای سبز جدید دامن زده شده است.

مانند وسایل خانه، هر یک از ترجیحات ما در مورد اینکه چه چیزی را باید نگه داریم، دور بریزیم یا تغییر کاربری دهیم تا حدی به درک منحصر به فرد ما از زیبایی و همچنین داشتن یا نداشتن خاطرات خاص بستگی دارد.

به نظر من رم سابق دارای ارزش های زیبایی شناختی و فرهنگی قابل توجهی است.

هنر به معنای واقعی کلمه در دیوارهای سنگی تیندال حک شده است. نسل‌هایی از آلبرتاها در سفرهای مدرسه‌ای و به‌عنوان خانواده، تجربیات سازنده‌ای در آنجا داشته‌اند و در مورد مردم‌شناسی، تاریخ طبیعی و فرهنگ مردم بومی آلبرتا یاد می‌گیرند. با نمای داخلی از سنگ مرمر، گرانیت، بلوط و برنج، اتاق از ظرافت فوق العاده ای برخوردار است. شرم آور به نظر می رسد که همه چیز در جایی به یک محل دفن زباله ختم شود.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

و با این حال، تقاضا برای صرفه جویی در RAM قدیمی صرفاً بر این اساس، خطر ریاکاری خاصی را برای کسانی که میراث و زیرساخت های عمومی را از دریچه ای متفاوت می بینند، به همراه دارد. به هر حال، زباله‌های یک نفر گنج انسان دیگری است، به این معنی که در یک مورد – مانند کولیزئوم قدیمی – و نه در مورد دیگر، به حرکت درآوردن یک توپ ویرانگر کار دشواری است.

بنابراین، هرگونه استدلال برای حفظ رم سابق باید فراتر از داستان های ذهنی و ضررهای احساسی باشد. ما همچنین باید پتانسیل عملکردی تسهیلات را در کنار هزینه هایی که برای مودیان مالیاتی برای حفظ آن وارد می شود، اولویت بندی کنیم.

در این راستا، برنامه استان برای تبدیل این مکان به پارک کاملاً وحشتناک نیست.

این یک گزینه ارزان تر است که منطقه را به عنوان یک مکان عمومی حفظ می کند. با جوامع بومی در مورد این پروژه مشورت می شود، که اگر به خوبی انجام شود – شاید قطعاتی از موزه سابق را در خود جای دهد – می تواند پارک جدید را به یک دارایی ستاره تبدیل کند.

(بخشی از من فکر می کند که باید سپاسگزار باشیم که دولت ملک را به سازندگان آپارتمان های لوکس نمی فروشد).

با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا طرح پارک واقعاً بهترین استفاده از منطقه است یا اینکه تغییر کاربری ساختمان فرصتی برای چیز بهتری ارائه می دهد.

محتوای مقاله

تبلیغات ممکن است، اما گران است

به نفع گزینه دوم، رم قدیمی دارای امکاناتی است که به نظر می رسد پتانسیل بالایی را ارائه می دهد. یک سالن تئاتر با 420 صندلی وجود دارد که می تواند میزبان سخنرانی ها، کنسرت ها و نمایش فیلم باشد. رستوران و آشپزخانه دارد. فضای نمایشگاهی، دفاتر اداری، فضای رویداد، کلاس های درس، فضای ذخیره سازی، حیاط و پارکینگ فراوان وجود دارد.

با وجود گزینه های بسیار در میان 200000 فوت مربع آن، جای تعجب نیست که گروه های هنری مختلف، سازمان های غیرانتفاعی و سایر سازمان ها علاقه خود را به استفاده از این ساختمان، احتمالاً با مشارکت دولت، ابراز کرده اند.

در صحبت با منابع آشنا با این تاسیسات، به من گفته شد که استان حتی یک دهه پیش گزارشی در مورد امکان استفاده مجدد از رم به عنوان نوعی “انکوباتور هنری” تهیه کرده است. ایده این بود که ادارات دولتی مربوطه و گروه‌های هنری مختلفی که آنها از آنها حمایت می‌کنند زیر یک سقف قرار گیرند و فرصتی برای ارتباط، همکاری و نوآوری فراهم شود.

(یک مدل مرکز هنری مشابه با موفقیت در مدرسه پادشاه سابق ادوارد در کلگری اجرا شد.)

محتوای مقاله

منابع می گویند متأسفانه، تمام این پتانسیل در برابر امکانات فیزیکی گران قیمت در یک ساختمان 60 ساله است که به ویژه در سال های بعدی بهره برداری از آن به خوبی نگهداری نشده است.

دولت استانی هزینه بازسازی را حدود 150 میلیون دلار تخمین زده است و من دلیل خاصی برای شک در این رقم ندارم.

برای شروع، باید سیستم های مکانیکی – لوله کشی، برق، گرمایش، سرمایش و غیره را تعمیر یا تعویض کنید. محفظه (روکش) ساختمان دارای مشکلات قابل توجهی است که کمترین آن نشتی سقف است. ممکن است به آسانسورهای جدید نیاز باشد.

آزبست، رنگ سربی، و قالب وجود دارد – که همه آنها حتی اگر خراب شوند هنوز باید به دقت مدیریت شوند – و چه کسی می داند که در چهار یا پنج سال پس از تخلیه ساختمان و تعطیلی تاسیسات چه اتفاقی افتاده است.

هیچ یک از سازمان هایی که ممکن است به AZP قدیمی علاقه مند شوند، توان مالی چنین احیایی را ندارند و این بدان معناست که بار اصلی بر دوش استان خواهد بود.

آیا همه گزینه ها تمام شده است؟

در حالی که ساده ترین راه به وضوح تخریب آن است، عموم مردم ابتدا سزاوار پاسخ های قطعی هستند که آیا در حال حاضر تصمیم نهایی در مورد ساختمان واقعاً مورد نیاز است و آیا همه گزینه ها برای جلوگیری از تخریب به پایان رسیده است. در این مرحله، من مطمئن نیستم که استان بتواند با اطمینان به هر یک از این سؤالات پاسخ مثبت دهد.

محتوای مقاله

بدون شک سوالات مربوط به آینده ساختمان سال هاست که حل نشده است. هرچه مدت زمان بیشتری از آن استفاده نشده باشد، هزینه بازسازی یا تخریب بیشتر خواهد بود. حتی دولت NDP سابق، که ظاهراً نسبت به دولت فعلی با خواسته‌های ادمونتون دوست‌تر بود، نمی‌توانست بفهمد که در مورد آن چه کند.

در عین حال، من این احساس را ندارم که به یک نوع نقطه فوری و بدون بازگشت رسیده ایم. اکنون که وجود موزه سابق واقعاً در خطر است، شاید این انگیزه ای باشد برای کسی که یک دیدگاه جایگزین معتبر ارائه دهد.

دولت UCP باید برای این امکان باز باشد و اگر چند سال دیگر به نتیجه برسد، همینطور باشد.

در حالی که ظاهراً پولی برای بیمارستان جدید در ادمونتون وجود ندارد، گزارش شده است که استان آماده سرمایه گذاری بزرگ ورزشی و فرهنگی در این شهر است.

انتظار می‌رود بخشی از این پول به نفت‌کش‌های ادمونتون در برنامه‌هایشان برای منطقه یخی کمک کند. اما آیا به جای استفاده از بودجه عمومی برای کمک به یک شرکت ثروتمند، ممکن است استفاده از آن برای جان تازه‌ای به رم قدیمی مناسب‌تر باشد؟ آیا می‌توان دولت‌های شهرداری و فدرال ما را متقاعد کرد که در یک پروژه میراث مشارکت کنند – پروژه‌ای که به شهر روح، شخصیت و منحصر به فرد می‌دهد؟

محتوای مقاله

اینها معضلات سختی در شرایط سخت مالی هستند. نگه داشتن برخی چیزهای قدیمی در نهایت غیرعملی است و ما باید آنها را رها کنیم. اما قبل از اینکه برای همیشه با رم سابق این کار را انجام دهیم، مطمئن شویم جامعه ای نمی شویم که ارزش همه چیز و ارزش هیچ چیز را درک نمی کند.

[email protected]

سایت ما را نشانه گذاری کنید و از روزنامه نگاری ما حمایت کنید: اخبار مورد نظر را از دست ندهید – آن را اضافه کنید EdmontonJournal.com و EdmontonSun.com در نشانک های شما و برای خبرنامه های ما در اینجا ثبت نام کنید.

شما همچنین می توانید با تبدیل شدن به یک مشترک دیجیتال از روزنامه نگاری ما حمایت کنید. مشترکین به ادمونتون ژورنال، ادمونتون سان، نشنال پست و 13 سایت خبری دیگر کانادا دسترسی نامحدودی دارند. با عضویت امروز از ما حمایت کنید: مجله ادمونتون | ادمونتون سان.

محتوای مقاله