محتوای مقاله
یه جای نرم
صحنه 17، تئاتر گریندستون
4 ستاره از 5
یکی از جادویی ترین چیزها در مورد یک جشنواره فرانسوی این است که شما با آثاری بدیع از هنرمندان تازه کار سر و کار دارید، و در برخی موارد، دیدن آن قطعات برای اولین بار روی صحنه زندگی می کنند.
این می تواند به این معنی باشد که فیلمنامه در طول زمان کار شده و توسعه یافته است و همچنین می تواند به این معنی باشد که جشنواره فرینج بخشی از توسعه خلاقانه نمایش است.
محتوای مقاله
و گاهی اوقات ممکن است یک فاجعه باشد، اما گاهی اوقات، مانند دستان توانا استفانی مورین-رابرت، هنوز یک ساعت پر سر و صدا و سرگرم کننده از داستان سرایی کمدی است.
کهنه سرباز ادمونتون با آخرین اثرش، Soft Spot، بازمی گردد، که جزییات صمیمی از زندگی او، رنگارنگ و بداخلاق را ارائه می دهد – از جمله داستان های واضح در مورد هدیه او به شوهرش پس از وازکتومی، یا بهتر بگوییم لحظات صمیمی که توسط یک عکاس ناآگاه در حین حضور در خانه ثبت شده است. شغل – با حضور تماشاگران، با مشارکت، کارائوکه و کمدی فیزیکی با چشم مصنوعی او (افرادی که با کارهای گذشته او آشنا هستند به یاد دارند که او در کودکی چشم چپ خود را بر اثر سرطان از دست داد).
حتی در حالی که برای اولین بار بر دشواری‌های انجام آن غلبه می‌کرد، هوش مورین رابرت داستان را ادامه می‌داد و تماشاگران شب افتتاحیه را تا زمانی که مطالب به سمت تاریکی می‌رفت، سرحال نگه داشتند. بی انصافی است که بدون کاهش تأثیر عاطفی، چیزهای زیادی ببخشیم، اما این داستانی است درباره دست و پنجه نرم کردن با گذشته و یافتن شفا.
میتونم بگم پولیش شده؟ نه
این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید