محتوای مقاله
قرارداد لئون درایسایتل تابستان آینده و کانر مک دیوید تابستان بعد از آن به پایان می رسد.
دو سوال بر بحث هاکی در ادمونتون غالب است: آیا روغنهای ادمونتون میتوانند آن را نگه دارند؟ و آیا آنها می توانند آنها را در قراردادهای جام دوستانه استنلی نگه دارند؟
هر دو بازیکن بازیکن آزاد خواهند بود، مگر اینکه طبق قرارداد جمعی NHL و بازیکنان NHL با حق نقل مکان به هر شهر NHL دیگر برای حداکثر هفت سال و حداکثر پرداخت 20 درصد سقف حقوق در ادمونتون امضا کنند. اتحادیه.
تبلیغات 2
محتوای مقاله
من در حال حاضر پیشنهاد می کنم که اگر پول برای هر بازیکنی اولویت اصلی است، باید بتواند آن 20 درصد را از تیم دیگری بگیرد. این امکان وجود دارد که خود ادمونتون نیز بتواند 20 درصد از قرارداد هشت ساله خود را به هر بازیکن بدهد، اگرچه پرداخت 40 درصد از سقف به هر دو بازیکن احتمالاً شانس هر تیم در جام استنلی را از بین می برد.
نقطه نظر من؟
ادمونتون چکش واضحی در این مذاکرات قرارداد ندارد. درایسایتل و مک دیوید آزادند که هر کاری می خواهند انجام دهند. پس از 11 فصل حضور در ادمونتون، هر دو بازیکن به ارباب کامل سرنوشت خود، کاپیتان کشتی های خود تبدیل خواهند شد.
این حق مذاکره آنهاست و من دلیلی نمی بینم که کسی این حق را از آنها سلب کند، خوب؟
جذابیت قراردادهای جام دوستانه استنلی
معمای نفتی ها این است که اگر آنها 20 درصد به درایسایتل و مک دیوید پرداخت کنند – که مسلماً هر دو بازیکن در این مقطع از دوران حرفه ای خود مستحق آن هستند – نفتی ها نمی توانند سایر بازیکنان برتر و بازیکنان جوانی را که به بازیکنان جدید نیاز دارند حفظ کنند. معاملاتی مانند ایوان بوچارد، فیلیپ بروبرگ، استوارت اسکینر و دیلان هالووی، بدون ذکر دامپزشکی مانند ویکتور آرویدسون، جف اسکینر و برت کولاک، اگر آن بازیکنان بخش مهمی از آرزوهای استنلی در جام ادمونتون در نظر گرفته شوند.
خبر اصلی
محتوای مقاله
تبلیغات 3
محتوای مقاله
حتی اگر اویلرز به درایسایتل و مک دیوید 16 درصد از مبلغ بازی را پرداخت کند، تقریباً 14.1 میلیون دلار در هر فصل بر اساس بازی 2024-2025، تیم برای رقابت در جام استنلی کار سختی خواهد داشت.
اما اگر درایسایتل و مکدیوید حدود 12.5 میلیون دلار در هر فصل را بپذیرند، همان مبلغی که مکدیوید اکنون درآمد دارد، چه میشود. این تنها 14.2 درصد برای هر بازیکن در بازی ملی 2024-25 خواهد بود و هر سال درصد کمتری در آینده خواهد بود که به نفتی ها فضای بیشتری برای حفظ سایر بازیکنان خوب می دهد.
برای این تیم ایده آل است که برای جام استنلی بجنگد. این قطعاً قراردادهای جام استنلی خواهد بود.
اما آیا این امر دریستل و مک دیوید را راضی خواهد کرد؟ آنها حدود 36 میلیون دلار در مقایسه با گرفتن حداکثر 20 درصد قراردادهای هفت ساله در یکی دیگر از شهرهای NHL از دست خواهند داد.
با تمام آنچه گفته شد، من هنوز فکر میکنم شانس بسیار خوبی وجود دارد که درایسایتل و مکدیوید امضای قراردادهای دوستانه جام استنلی در ادمونتون را به نفع خود ببینند، عمدتاً به این دلیل که عامل کلیدی دیگری وجود دارد که باید معادله را در نظر گرفت. NHL که فقط دو چیز در هاکی حرفه ای وجود دارد: برد و ناراحتی.
تبلیغات 4
محتوای مقاله
هویج پیروزی، چوب بدبختی
هم مکدیوید و هم درایسایتل میدانند که چگونه بدبختانه ببازند. آنها در آخرین سال های دهه تاریکی به علاوه زندگی کردند. آنها در سال 2017 موفقیت های پلی آف داشتند، اما پس از آن به شدت سقوط کردند و نتوانستند در دو فصل بعدی به پلی آف راه یابند. چقدر تاسف بار بود
Oilers آنها نیز در اولین دورهای خود از پلی آف 2020 و 2021 حذف شدند، یک تجربه وحشتناک دیگر.
طی سه سال گذشته، نفتا به شکست پیاپی در کنفرانس، بخش و فینال جام استنلی نزدیک شده است، اما نه کاملاً. ضایعات دردناک و تلخ برای همه.
Oilers در سال گذشته به بیشترین نزدیکی رسیدند، اما تا حدی این کار را انجام دادند زیرا McDavid و Draisaitl تنها 25.2 درصد از سقف حقوق 83.5 میلیون دلاری NHL را در سال گذشته دریافت کردند (McDavid 15 درصد، Draisaitl 10.2 درصد)، که فضایی را برای Oilers ایجاد کرد. برای بازیکن محکمی مثل آدام انریکه در مهلت مقرر پرداخت کنید.
اگر بازیکنان به 32 درصد از بازی خود یا حتی 40 درصد از بازی خود بپرند، توانایی تیم آنها برای برنده شدن آسیب خواهد دید و این تقریباً به طور قطع مساوی با ناراحتی است.
اما اگر این دو نفر 28 درصد درآمد داشته باشند و هر کدام 12.5 میلیون دلار درآمد داشته باشند، به احتمال زیاد به قهرمانی، شادی و شکوه قهرمانی جام استنلی، و افزایش موقعیت و فرصت اقتصادی که با او میآیند، میشود.
تبلیغات 5
محتوای مقاله
البته، تصمیم بزرگ برای این دو بازیکن تنها به سررسید، دستمزد سالانه و اینکه آیا تیم می تواند جام استنلی را برد یا از دست بدهد، خلاصه نمی شود.
آیا دو بازیکن دوست دارند اینجا بازی کنند؟ آیا اینجا با آنها خوب رفتار می شود؟ آیا آنها اینجا مناسب هستند؟ آیا شهر برای آنها برای بخش بعدی حرفه NHL مناسب است؟ شرکای آنها چه می خواهند؟ نظر مشاوران و معلمان آنها چیست؟
این یک تصمیم دشوار است که باید به دقت سنجیده شود و بر اساس چندین متغیر گرفته شود.
اما تا آنجا که من می توانم بگویم، اهرم اصلی نفتی ها، هم قرارداد بستن دو بازیکن و هم با خوشحالی با قراردادهای دوستانه جام استنلی، چوب ناراحتی و شیرینی زنجفیلی پیروزی است.
در مورد “فرقه هاکی”.
مک کوردی: دو قهرمان مشهور هاکی وارد تالار مشاهیر اویلرز شدند
استیپلز: آیا بومن و درایزل میتوانند حد وسطی پیدا کنند؟
مک کوردی: درایسایتل در آخرین معامله اش یک معامله بود
مک کوردی: بازتابی شخصی در مورد بزرگترین داستان جهان
محتوای مقاله