یک مربی از ادمونتون به عنوان مدیر سال در کانادا انتخاب شد

محتوای مقاله

معلم مدرسه کاتولیک ادمونتون، ترزا آنتوناکیس، که شغلش چهار دهه طول کشید، به عنوان مدیر سال کانادا انتخاب شد.

آنتوناکیس، مدیر دبیرستان اسقف اعظم مک دونالد قبل از بازنشستگی اخیرش پس از 39 سال کار، جایزه بهترین مدیر سال را از انجمن مدیران کانادا دریافت کرد. اولین سمت مدیری او در سال 2001 در مدرسه ابتدایی ادمونتون بود.

محتوای مقاله

آنتوناکیس در مصاحبه ای با Postmedia به دستاوردهای شغلی، درس های آموخته و تغییر چشم انداز آموزش می پردازد.

این مصاحبه برای وضوح و طولانی بودن ویرایش شده است.

آیا تا به حال تصور کرده اید که اینگونه جشن بگیرید؟

نه، من واقعاً هرگز به این چیزها فکر نکردم زیرا همیشه یک تیم با هم کار می کنند.

من واقعاً احساس افتخار می کردم که بخش زیادی از زندگی خود را وقف سیستم مدرسه، آموزش و یادگیری کردم.

من در دنیای آموزشی بزرگ شدم. پدرم مدیر بود، عمویم معلم بود و گوش دادن به صحبت های پدرم درباره دانش آموزان مدرسه و آنچه در مدرسه می گذشت، بخشی از تربیت من بود. می دانستم که قرار است معلم شوم و این تنها شغلی بود که برنامه ریزی کرده بودم و تازه وارد آن شدم.

از سال 1985 که شروع به تدریس کردید، خیلی چیزها تغییر کرده است. چگونه با فناوری و سپس همه گیری مقابله کردید؟

فکر می کنم نگرش من همیشه مثبت بوده است. این حرف من بود. من همیشه تمام تغییراتی که اتفاق افتاده را پذیرفتم. من هرگز از تغییر هراس نداشته ام.

من همیشه می‌خواستم آن شخص جلوی اتوبوس مدرسه باشم، فقط فشار می‌دادم، می‌کشیدم، همه را پشت سرم می‌کشیدم، و فقط می‌خواستم در هر تحقیق جدیدی غوطه‌ور شوم و فقط آن شخصی باشم که آن را در جلوی اتوبوس یاد بگیرم. بسته

محتوای مقاله

محتوای مقاله

هیچ وقت از درس خواندن نمی ترسیدم زیرا همیشه احساس می کردم همه این تغییرات به نفع دانش آموزان است. اگر همیشه برای دانش‌آموزان خوب بود و دانش‌آموزان در مرکز هر کاری که انجام می‌دادیم، فکر می‌کردم که همیشه کار درستی است.

آن تغییرات چه بود؟ تدریجی بود یا ناگهانی؟

ترکیبی از هر دو بود.

برخی از آن تغییر تدریجی بود، زیرا وقتی در آن هستید، فقط به حرکت رو به جلو ادامه می دهید.

اما برخی از آنها بسیار بزرگ بودند، مانند لوازم خانگی. وقتی بیرون آمد، با صدایی واقعی وارد شد و ما واقعاً مجبور شدیم از فناوری کمکی استفاده کنیم. کووید واقعاً تفاوت ایجاد کرده است و همه معلمان باید واقعاً کار با فناوری را قبول کنند.

اما افرادی که شاید آنقدرها هم راحت نبودند، همه را مجبور به ایجاد این تغییرات کرد، و سپس به عنوان یک مدیر، چگونه با یک معلم تمام این تغییرات را هدایت می کنید.

در طول دوران حرفه‌ای من، تحولات بزرگی رخ داده است، چه فناوری، چه تغییراتی در آموزش فراگیر یا تغییراتی در جمعیت دانش‌آموزی، و من یاد گرفته‌ام که از آن استقبال کنم.

با کودکانی که پس از سال ها فاصله گذاری اجتماعی به مدرسه بازگشته اند چگونه برخورد کرده اید؟

محتوای مقاله

ما حمایت های زیادی از سلامت روان انجام می دهیم و فقط از دانش آموزان خود حمایت می کنیم و باید سبک تدریس خود را تنظیم کنیم. فقط دانش آموز را در آغوش گرفتیم. ما فهمیدیم که آنها ممکن است شکاف های یادگیری داشته باشند.

وظیفه ما این بود که بخشی از این خلاءها را پر کنیم. به خصوص در دبیرستان در پایان کلاس 12 هنوز باید در همان سطح می بود زیرا پس از دبیرستان انتظار می رفت دانش آموزان در همان سطح یا همان دانش و تحصیلات گذشته باشند.

به عنوان مدیر، وظیفه من این بود که مطمئن شوم حمایت وجود دارد و با معلمان، مشاوران و کارکنان پشتیبانی کار کنم.

نکته مثبت این است که ما واقعاً شاهد بوده ایم که تغییرات به بچه ها برمی گردد و آنها به مدرسه رفته اند. ما دیدیم که آنها به جلو حرکت کردند و حتی بیشتر از جایی که قبلا بودند پیش رفتند.

نکات برجسته شغلی شما چیست؟

من فقط به گذشته نگاه می کنم و می گویم وای، من یک حرفه عالی داشتم و عاشق حرفه ام بودم.

رفتن از سطحی به سطح دیگر، اعتماد شدن توسط مدیر آن زمان و خواستن او برای انتقال من به سمت های مختلف، رفتن به مدارس مختلف، همه اینها یک منحنی یادگیری بود.

محتوای مقاله

تمام حرفه من یک منحنی یادگیری بوده است و من همیشه آن را دنبال کرده ام، همه چیز را در مورد پروتکل های آموزش فراگیر با همه شرکا یاد می گیرم و برای توسعه فناوری در مدارس تلاش می کنم.

یکی از مهمترین درس هایی که آموخته اید چیست؟

همیشه دانش آموزان را در مرکز هر تصمیمی که می گیرید قرار دهید. در نظر بگیرید که آیا برای دانشجویان و کارکنان بهتر است؟ چگونه می توانم از کارکنان برای اجرا در کلاس حمایت کنم؟ زیرا آنها پیشگام هستند.

من نمی توانم بدون حمایت کارکنان فقط یک فلسفه داشته باشم.

این بزرگترین درس است، و هر مدیر آینده، وقتی به دنبال چیزی است، من همیشه به آنها می گویم که باید به کارکنان خود احترام بگذارید، اعتماد کنید و با آنها کار کنید تا مطمئن شوید معلمان منابع لازم برای حمایت از دانش آموزان و ملاقات با دانش آموزان را در آنجا دارند. آن ها کجا هستند.

چه توصیه ای برای معلمان آینده دارید؟

شما هرگز تنها نیستید. مدارس و معلمان به این دلیل موفق می شوند که به عنوان یک تیم به سمت یک چشم انداز مشترک کار می کنند. همکاری را در آغوش بگیرید، برای یافتن همکاران برای به اشتراک گذاشتن ایده ها، روش های یادگیری و یافتن راه حل ها وقت بگذارید.

محتوای مقاله

این یک حرفه فوق العاده است. این یک حرفه شریف است. شما باید برای کار سخت آماده باشید. سخت است. 24/7 است. این یک کار نه به پنج نیست. اما پاداش هایی که دانش آموزان در پایان روز برای شما به ارمغان می آورند، قطعا ارزش آن را دارند.

من به معلمان به طور کلی و مدیران در سراسر کشور افتخار می کنم. ما داریم کار بزرگی انجام می دهیم. این یک مسیر شغلی عالی برای من بود. من نمی توانستم به چیز دیگری فکر کنم که ترجیح می دهم معلم باشم.

[email protected]

ایکس: @kccindytran

سایت ما را نشانه گذاری کنید و از روزنامه نگاری ما حمایت کنید: اخبار مورد نظر را از دست ندهید – آن را اضافه کنید EdmontonJournal.com و EdmontonSun.com در نشانک های شما و برای خبرنامه های ما در اینجا ثبت نام کنید.

شما همچنین می توانید با تبدیل شدن به یک مشترک دیجیتال از روزنامه نگاری ما حمایت کنید. مشترکین به ادمونتون ژورنال، ادمونتون سان، نشنال پست و 13 سایت خبری دیگر کانادا دسترسی نامحدودی دارند. با عضویت امروز از ما حمایت کنید: مجله ادمونتون | ادمونتون سان.

محتوای مقاله