نظر: افزایش مالیات بر عایدی سرمایه به مشاغل کوچک آسیب می رساند نه ثروتمندان

محتوای مقاله

آیا رویای کانادایی از هزار برش می میرد؟ برای بسیاری از کانادایی های سخت کوش، به نظر می رسد که چنین باشد. دفاع کریستیا فریلند وزیر دارایی از افزایش اخیر مالیات بر عایدی سرمایه به عنوان «انصاف» برای بسیاری از کسب و کارهای کوچک که احساس می کنند به آنها خیانت شده است، توخالی است. این تغییر مالیاتی فقط یک حمله به طبقه متوسط ​​نیست، بلکه تلاشی ناامیدانه برای پوشاندن شکست‌های سیاست‌ها و برانگیختن کانادایی‌ها علیه یکدیگر است.

محتوای مقاله

تصور کنید یک پزشک روستایی کبک که پس از سال‌ها تمرین سخت، با بدهی‌های زیادی مواجه شده بود، سرانجام ثمره کار خود را دید. بدون حقوق بازنشستگی سخاوتمندانه ای مانند خانم فریلند، او برای تضمین آینده مالی خود به قوانین پایدار متکی است. اکنون، درست زمانی که کار سخت او شروع به نتیجه می‌دهد، قوانین در حال تغییر هستند. امنیت مالی که او با زحمت ساخته بود، ناگهان تهدید شد. این عدالت نیست. این یک وعده شکسته است

به کشاورزان سخت کوش سبزیجات آمریکای بریتانیایی، صاحبان رستوران های انتاریو، تورگردانان نوا اسکوشیا و دامداران دشت ها فکر کنید. بسیاری از مهاجران نسل اول، مانند من، پس‌اندازهای خود را در مشاغل، ایجاد شغل و کمک به جوامع خود سرمایه‌گذاری می‌کنند. این افراد فقط آمار بی چهره نیستند. آنها پزشکانی هستند که ما را درمان می کنند، کشاورزانی که به ما غذا می دهند، و کارآفرینانی که اقتصاد ما را پیش می برند.

بدون حقوق بازنشستگی دولتی، بسیاری از صاحبان مشاغل کوچک با پس انداز دقیق برخی از درآمدهای خود که به سختی به دست آورده بودند، برای بازنشستگی برنامه ریزی کردند. اکنون فرش از زیر آنها بیرون کشیده می شود که آینده آنها را به خطر می اندازد. این عدالت نیست. این مجازاتی برای جاه طلبی و کار سخت است.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

خانم فریلند مسئولیت مالی این افزایش مالیات را بر عهده می گیرد، اما بدهی کانادا با کسری بی سابقه و تورم بالای 40 سال تحت نظارت او به 1.5 تریلیون دلار افزایش یافته است. علیرغم ادعاها مبنی بر اینکه این تنها 0.13 درصد را تحت تأثیر قرار می دهد، بیشتر مشاغل کوچک تأثیرات آن را در چند سال آینده احساس خواهند کرد. مالیات بر عایدی سرمایه اکنون به دنبال تغییر قوانین سرمایه گذاری شرکتی در سال 2018، 33 درصد افزایش یافته است که منجر به مالیات مضاعف بر حقوق بازنشستگی انباشته شده در شرکت ها و بار مالیاتی جدید بر سود سهام شده است.

کسب‌وکارهای کوچک و متوسط ​​که 92 درصد مشاغل بخش خصوصی را ایجاد می‌کنند، از این تغییرات آسیب خواهند دید و رشد شغلی و ثبات اقتصادی را خفه می‌کنند. صاحبان مشاغل کوچک و متخصصان هدف، کانادایی های فوق ثروتمند نیستند، بلکه افراد طبقه متوسطی هستند که از قوانین پیروی می کنند و خدمات مورد نیاز خود را ارائه می دهند.

افزایش مالیات بر عایدی سرمایه، مشاغل کوچک و متخصصان را وادار می کند تا در برنامه های توسعه خود تجدید نظر کنند. پزشکان روی کلینیک ها و تجهیزات جدید سرمایه گذاری نخواهند کرد. دامداران و کشاورزان، ستون فقرات اقتصاد روستایی ما، از سرمایه گذاری در دام و زمین دوری خواهند کرد و ایجاد شغل و رشد محلی را متوقف خواهند کرد. تاریخ به ما نشان داده است که منافع مالی کوتاه مدت ناشی از مجازات کارآفرینی و کسب و کارهای کوچک هرگز منجر به ایجاد شغل یا رونق پایدار نمی شود.

محتوای مقاله

اقتصاد گیگ نمی تواند آینده ما باشد، و نه مسابقه ای به سمت پایین می تواند مسیر ما باشد. کانادایی ها برای کارمندان دولتی، پرستاران، معلمان و افسران پلیس سخت کوش خود که به حق مستحق حقوق بازنشستگی خود هستند، ارزش قائل هستند. صاحبان مشاغل کوچک و متخصصان ریسک پذیر نیز سزاوار حق سرمایه گذاری و ساختن آینده خود بدون مجازات سیاستمدارانی هستند که در اواسط بازی دروازه را تغییر می دهند. مشکل تاجران کوچک و حرفه ای نیست، بلکه مشکل دولت است که نمی داند چگونه امور مالی کشور را مدیریت کند.

انصاف یعنی رعایت قوانین اقتصادی، نه تغییر آنها برای پنهان کردن شکست های مالی. این به معنای صادق بودن است: این مالیات به مردم عادی کانادا آسیب می رساند و برای افراد بسیار ثروتمند نیست. انصاف به این معنی است که رهبران 220000 دلار از پول عمومی را برای قبض های غذایی خود خرج نمی کنند در حالی که کانادایی های معمولی برای پر کردن چرخ دستی های مواد غذایی خود تلاش می کنند.

ما شایسته سیاستی هستیم که به تلاش و سرمایه گذاری ما در آینده کانادا احترام بگذارد. زمان آن فرا رسیده است که این افزایش های مالیاتی نادرست را کنار بگذاریم و از تجارت حمایت کنیم. افزایش مالیات بر عایدی سرمایه راه حل مشکلات ما نیست، بلکه نشانه مشکلات عمیق تری است که رویکرد این دولت را آزار می دهد. این اقدام تنبیهی باید قبل از اینکه صدمات جبران ناپذیری به اقتصاد ما و مردم عادی کانادا وارد کند، لغو شود.

دکتر Debkant Jena یک مهاجر نسل اول، جراح ارتوپد در Hat Medicine و دانشیار دانشگاه کلگری است. این نظر شخصی نویسنده است.

محتوای مقاله