محتوای مقاله
دوستداران میراث ویندزور می توانند پس از تصمیم استان برای کنار گذاشتن مهلت سختی که به شهرداری ها داده بود تا مکان های تاریخی را برای حفاظت تعیین کنند – یا خطر از دست دادن آنها را به دست توسعه دهندگان، نفس راحتی بکشند.
بخش 10 کان گفت: «این واقعا یک ضرب الاجل غیرممکن بود. جیم موریسون، که ریاست کمیته دائمی شورای شهر در زمینه توسعه و میراث را بر عهده دارد.
تبلیغات 2
محتوای مقاله
اما واداشتن ویندزور به این باور که این ضربالاجل غیرممکن میتوانست تنها تلنگری باشد که شهر برای اقدام سریعتر برای حفاظت از ساختارهای محلی مهم تاریخی نیاز داشت.
موریسون به ستاره گفت: «این ما را مجبور به انجام کاری میکند.
انتظار می رود تا پاییز یک نشست عمومی با جزئیات یک طرح بلندپروازانه برای گنجاندن صدها خانه، کسب و کار و سایر سازه های تاریخی Walkerville در “منطقه حفاظت از میراث” طراحی شده برای محافظت از شخصیت تاریخی این منطقه در آینده برگزار شود.
کریستینا تان، برنامه ریز میراث شهری به ستاره گفت: «اگر شورا آن را تأیید کند و تصمیم به ادامه آن بگیرد، ممکن است سال آینده اتفاق بیفتد. در حال حاضر یک نظرسنجی عمومی آنلاین در حال انجام است.
در حال حاضر، 52 مورد از حدود 120 ملک ویندزور به طور جداگانه برای حفاظت از میراث در Walkerville واقع شده است. علاوه بر این، نزدیک به 300 ملک دیگر Walkerville در میان بیش از 850 آدرس موجود در فهرست میراث ویندزور قرار دارند که در انتظار بررسی شورای امنیت در مورد حفاظتهای اضافی که با تعیین کامل ارائه میشوند، هستند.
تبلیغات 3
محتوای مقاله
به عنوان یک قاعده، تا کنون، تنها تعداد کمی از املاک فهرست شده هر ساله برای بررسی و تصمیم گیری در مورد گنجاندن در املاک «تخصیصی» حفاظتشدهتر به شورای شهر میآیند. آنهایی که فقط در “فهرست” باقی می مانند، کمتر مورد بررسی دقیق توسعه قرار می گیرند.
تان گفت: “اینها بقایای فیزیکی تاریخ ویندزور هستند – آنها ارزش ذاتی برای جامعه دارند.”
موریسون با اشاره به آنچه که برخی از طرفداران میراث میراث فرهنگی به عنوان رکورد ویندزور در دیدن بیش از حد تاریخ خود در ساختمانهای ساخته شده توصیف میکنند، گفت: “اگر شما تماشا نکنید، اگر چیزی وجود نداشته باشد، آنها به سرعت خراب خواهند شد.”
این فشار برای نوسازی به ویژه در حال حاضر شدید است، با تقاضای فزاینده برای مسکن، که عامل اصلی در تعیین ضرب الاجل اولیه استان بود. دولت فورد می خواهد به سرعت زمین های شهری بیشتری را برای خانه های بسیار مورد نیاز آزاد کند.
برخی از توسعه دهندگان فقط می خواهند آنها را از بین ببرند
موریسون گفت: “ما باید میراث خود را حفظ کنیم… اینها ساختمان های فوق العاده ای هستند.” برخی از توسعهدهندگان فقط میخواهند آنها را از بین ببرند و درآمد بیشتری کسب کنند.»
تا حد زیادی در لایحه 200 جدید دولت فورد، قانون حمایت از مالک خانه در سال 2024 پنهان شده بود، تغییری به بند دیگری که اخیراً در قانون میراث انتاریو تصویب شده بود. به عنوان بخشی از قانون ساخت خانه های بیشتر در سال 2022، مهلت 1 ژانویه 2025 به شهرداری ها فقط دو سال فرصت داد تا مکان های میراثی را که در حال حاضر در فهرست هستند تعیین کنند یا به دلیل ساختمان جدید خطر از دست دادن آنها را داشته باشند. این در ماه گذشته حذف شد و با “2027 یا تاریخ بعدی که ممکن است تجویز شود” جایگزین شد.
تبلیغات 4
محتوای مقاله
تان گفت که شهر ویندزور تنها یکی از بسیاری از شهرداریهایی بود که به دولت نوشتند و لابی کردند تا به آنها فرصت بیشتری بدهد.
او گفت: “ما در مورد تمدید هیجان زده هستیم.”
تا حدی به دلیل “برخی مشکلات منابع”، هنوز احتمال کمی وجود دارد که بیشتر املاک ویندزور که در حال حاضر فهرست شده اند برای تعیین قبل از مهلت جدید در نظر گرفته شوند، بنابراین کارکنان تانگ بر روی املاک با بیشترین اولویت تمرکز می کنند.
او آدرسهای خاصی را که هدف قرار گرفتهاند فاش نمیکند زیرا مالکان هنوز درگیر آن نیستند. والکرویل قدیمی در حال حاضر اولویت اصلی است، اما تان گفت که تمرکز باید فراتر از آن منطقه تا پاییز گسترش یابد. قبل از هر تکلیف تحقیقات میدانی زیادی لازم است.
ویندزور اکنون دارای دو منطقه میراثی است – شهر قدیمی ساندویچ در سمت غربی شهر و مجموعه ای از خانه های تاریخی در امتداد بلوک 200 پرادو پلیس در ریورساید.
تان گفت Windsorites ممکن است از برخی از امکانات شهر که هنوز شناسایی نشده اند شگفت زده شوند. اینها شامل نیروگاه فورد با طراحی آلبرت کان در ریورساید درایو شرق است که در سال 1922 ساخته شد. خانه های آجری در جاده مونموث که در سال 1904 توسط هیرام واکر برای کارگران کارخانه تقطیر او ساخته شد. و کالج اسامپشن (بخشی که در سال 1884 تأسیس شد) در جاده کلیسای هورون در کنار کلیسای حتی قدیمیتر اسامپشن (که مشخص شده است).
تبلیغات 5
محتوای مقاله
ثبت شدن در فهرست میراث شهرداری ویندزور به منزله شناسایی ارزش تاریخی این ملک است، اما تان گفت که این امر فقط اجازه توقف در هر برنامه توسعه مجدد را می دهد: “هیچ فرآیندی وجود ندارد که مالک را از تمایل به تخریب باز دارد.”
با این حال، تعیین سطح بالاتری از حفاظت است. موریسون گفت: «پس از تعیین تکلیف، بسیار محکم است. او افزود که چنین ساختارهای میراثی هنوز هم قابل تخریب هستند، اما این یک “فرآیند دقیق واقعی” است که اکثر توسعه دهندگان را منصرف خواهد کرد.
وی گفت: «حفاظت در برابر تخریب موضوع شماره 1 است و به همین دلیل در فهرست قرار گرفته اند. اما دقیقاً در پاسخ به دورههایی که برخی از نمادینترین بناهای تاریخی ویندزور به نام پیشرفت تخریب میشدند، به گفته موریسون، این امر میتواند منجر به «غیور بیش از حد» در افزودن آدرسهایی برای حفظ شود.
او با اشاره به تعداد فعلی فهرست های میراث گفت: فکر می کنم سال ها بوده که تعداد زیادی از آنها اضافه شده است. و در حالی که اقتصاد و رشد ویندزور ممکن است زمانی راکد بوده باشد، “اکنون ما به مسکن نیاز داریم.”
موریسون کمی از هر دو را متصور است. برای مثال، ملک سابق دبیرستان W.D. Lowe متعلق به شهر برای مسکن در نظر گرفته شده است، اما موریسون گفت که میخواهد ویژگیهای یک قرن قدیمی آن حفظ شود.
تبلیغات 6
محتوای مقاله
او می گوید: «وقتی حیاط مدرسه می گیری، اموال زیادی در شهر به دست می آید.
حفظ اموال میراثی می تواند پرهزینه باشد و شهر برنامه های تشویقی و بودجه برای کمک به مالکان و تقسیم این هزینه های اضافی دارد.
تان گفت کسانی که ملک های میراثی را خریداری می کنند معمولاً این کار را انجام می دهند زیرا آنها ملک های میراثی را دوست دارند و به تاریخ آنها علاقه مند هستند.
در حالی که برخی از توسعه دهندگان ممکن است “فقط بخواهند آنها را از بین ببرند”، موریسون گفت که دیگرانی هستند که مایلند از حداکثر کردن سود چشم پوشی کنند و با عشق میراث ویندزور را احیا کنند.
“گروه Rosati کار برجسته ای با ساختمان Strathcona انجام داد. آنها این کار را برای به دست آوردن پولی که می توانند انجام نمی دهند.»
توسط ویراستاران توصیه شده است
-
ویندزور بازسازی یک ساختمان تاریخی 117 ساله واکرویل را جشن می گیرد
-
بولدوزرهای بیشتری برای دوستداران میراث ویندزور که می ترسند
-
ویندزور به تلاش دیوانه وار خود برای حفاظت از میراثی که توسط لایحه مسکن فورد تهدید شده است ادامه می دهد.
در یک مراسم رسمی اخیراً از کار مرمتی که در ساختمان والکرویل در سال 1907 انجام شد، یک لوح رونمایی شد و شهردار درو دیلکنز از سازنده تشکر کرد: “شهر از کاری که در اینجا انجام شده است هیجان زده است.”
محتوای مقاله