محتوای مقاله
احمد اسماعیل فرار از نوار غزه را به همراه خانوادهاش به مکان امن در ویندزور تقریباً “ماموریت غیرممکن” توصیف کرد.
47 روز از ترک خانه خود در نوار غزه می گذرد – چیزی که اسماعیل آن را «زندان روباز» مینامد، زیرا حمله برون مرزی شبهنظامیان حماس در 7 اکتبر 2023 منجر به درگیری مرگبار و طولانی با اسرائیل شد. – قبل از اینکه خانواده در فرودگاه پیرسون تورنتو فرود بیایند، سپس چهارشنبه با قطار به ویندزور رفتند.
تبلیغات 2
محتوای مقاله
اسماعیل، 41 ساله، و همسرش، امان الحبش، 38 ساله، و دو فرزندشان، جانا، 14 ساله و عبدالله، 5 ساله، در ایستگاه قطار ویندزور مورد استقبال بیش از 60 “چهره خندان” قرار گرفتند. – از جمله نماینده محلی برایان ماس (NDP – Windsor-West).
اسماعیل گفت: «اینجا برای ما مثل یک خانواده بزرگ بود.
انجمن بزرگی که بیرون آمد واقعاً قلب ما را متاثر کرد. گاهی اوقات نمی توان احساسات ناشی از جنگ را توصیف کرد.
«شما احساس بی خانمانی می کنید، برخی از خانواده شما قبلاً کشته شده اند. اما شما به آن چهره ها نگاه می کنید و آنها برای ما بسیار خوشحال بودند.
روز بعد، اسماعیل در خانه یکی از دوستانش در تکومسه نشسته بود، جایی که پناهندگان به طور موقت تا زمانی که جای خود را پیدا کنند، زندگی میکنند، اسماعیل به ستاره گفت که احساس میکند پس از مدتی ترس و عدم اطمینان، “زندگی جدیدی” را آغاز کردهاند.
او گفت: ما در بهشت هستیم. “کانادایی ها خیلی خوب هستند.”
این خانواده تحت یک برنامه مهاجرت موقت که توسط دولت فدرال برای کمک به کسانی که از غزه جنگ زده در خاورمیانه فرار می کنند، به عنوان پناهنده اعطا شد.
اما سفر آنها ماهها قبل و طی گفتگو با دوست دیرینه، کایران، ساکن ویندزور آغاز شد جاوید که برای اولین بار در جریان جنگ اولیه غزه در سال 2014 با این خانواده تماس گرفت، از آن زمان تاکنون در تماس بوده است.
تبلیغات 3
محتوای مقاله
جاوید صحبت های خود را با خانواده گفت – که تا روز چهارشنبه هرگز شخصاً او را ملاقات نکرده بود – تغییر کرده بود برای هفت ماه گذشته او اغلب صدای هواپیماهای بدون سرنشین و بمبها را در پسزمینه تماسهای تلفنی آنها میشنید و مرتباً آنها را بررسی میکرد تا مطمئن شود هنوز زنده هستند.
یک روز پیامی از اسماعیل دریافت کرد که او را وادار به کمک به خانواده کرد: “اگر اتفاقی برای من افتاد، مراقب فرزندانم باشید.”
جاوید که کنار پسر 12 سالهاش نشسته بود، میگوید: «هنوز هم غاز دارم، این واقعاً روی من تأثیر میگذارد». فهد حافظ وقتی پیام اسماعیل را خواند.
جاوید گفت که پسرش به آنها پیشنهاد کرد که به خانواده کمک کنند تا به ویندزور فرار کنند.
احساس خطر کردم، خطر بزرگ
او گفت که این خانواده شانس زیادی برای پذیرش در برنامه مهاجرت موقت کانادا دارند زیرا اسماعیل در حال حاضر در مقطع دکترا کار می کند و الحبش قبلاً مدرک کارشناسی ارشد دارد.
اما قبل از شروع درگیری، اسماعیل گفت که آنها هرگز فکر نمی کردند که مجبور شوند کشور خود را ترک کنند.
او گفت: «زندگی واقعاً خوب بود.
«ما خانه و ماشین داشتیم. با همکاران و دوستانمان به رستوران های محلی رفتیم. همه چیز عالی بود.”
تبلیغات 4
محتوای مقاله
همه چیز در سال گذشته تغییر کرد، اما زمانی که شبه نظامیان حماس، که بر غزه حکومت می کند اما توسط دولت کانادا به عنوان گروه تروریستی طبقه بندی می شود، به اسرائیل حمله کردند و 1200 نفر را کشتند و 250 گروگان را گرفتند.
به گفته مقامات بهداشتی غزه، اسرائیل در واکنش به این حمله تهاجم تمام عیار به غزه را آغاز کرد که منجر به کشته شدن بیش از 36000 نفر و ایجاد قحطی و شرایط وخیم انسانی شد. – هزاران نفر را مجبور به فرار کرد.
اسماعیل گفت: «احساس خطر کردم، خطر بزرگ. «من مجبور شدم خانواده ام را ببرم و بروم. من هیچ انتخابی نداشتم.”
توسط ویراستاران توصیه شده است
-
“اینجا برای مدت طولانی” – با وجود مذاکرات، اردوگاه اعتراضی طرفدار فلسطین در ویندزور به فعالیت خود ادامه می دهد.
-
برگزارکننده این اردو برای “تشدید” اعتراض در دانشگاه آماده شد
او گفت که فرار از نوار غزه سخت ترین بخش سفر آنها بود.
اول، آنها یک “مأمور” در مصر پیدا کردند که در ازای دریافت پول به آنها کمک می کرد تا فرار کنند. اسماعیل گفت که آنها باید 5000 دلار برای هر نفر بپردازند که فرار آنها در عرض یک ماه تضمین می شود. اسماعیل گفت اگر آنها بیشتر پرداخت می کردند، هر کدام حدود 13 تا 15 هزار دلار، می توانستند یک هفته فرار کنند.
کمک اسلامی به کانادا، iیک آژانس بین المللی بشردوستانه به خانواده کمک کرد تا هزینه بلیط هواپیما را پرداخت کنند و به آنها اجازه داد ظرف 30 روز مصر را ترک کنند.
اسماعیل گفت که اکنون در کانادا امن است، قدم بعدی یافتن شغلی است تا به آنها کمک کند زندگی جدیدی را شروع کنند.
او گفت: “ما باید چیزی به این جامعه اضافه کنیم تا شاید روزی بتوانیم به کشور خود بازگردیم.”
محتوای مقاله