محتوای مقاله
روز کارگر باعث شد به یک جمله از آهنگ معروف بروس اسپرینگستین “River” فکر کنم: “اما اخیراً به دلیل اقتصاد کار زیادی انجام نشده است.”
همانطور که اغلب انجام می داد، اسپرینگستین، شاعر طبقه کارگر، حقیقت مهمی را به تصویر کشید: اکثر کارگران، اقتصاد را مانند آب و هوا می دانند. گاهی اوقات خوب است. گاهی اوقات بد است. اما همیشه چیزی خارج از کنترل ماست.
تبلیغات 2
محتوای مقاله
برای افراد معدودی قدرتمند (سیاستمداران، شرکت‌ها، ثروتمندان) بسیار راحت است که اکثریت ناتوان (کارگران، مصرف‌کنندگان، دانشجویان، سالمندان) معمولاً اقتصاد را چیزی می‌دانند که جز غر زدن درباره آن کاری نمی‌توانند انجام دهند.
اما نکته اینجاست: اقتصاد شبیه آب و هوا نیست. این محصول قوانین، مقررات و هنجارهایی است که توسط انسان های زنده و نفس می کشد. این یک پدیده طبیعی نیست. و کارهایی وجود دارد که می توان انجام داد تا برای افراد شاغل بهتر عمل کند.
به عنوان تمرین روز کارگر، اجازه دهید منظورم را در زمینه سه موضوعی که اکنون در ذهن بسیاری از آلبرتایی‌های شاغل است توضیح دهم: دستمزد، مسکن و هزینه زندگی.
همانطور که جیم استنفورد اقتصاددان در گزارش اخیر با عنوان مزیت محو آلبرتا اشاره کرد، آلبرتا اخیراً حق افتخار خود را به عنوان پردرآمدترین استان کانادا به همسایه غربی ما، بریتیش کلمبیا، از دست داد.
در واقع، از سال 2019، آلبرتا از نظر رشد متوسط دستمزد از تمام استان های دیگر عقب مانده است. پس از تعدیل تورم، دستمزد ساعتی کارگران آلبرتا طی پنج سال گذشته پنج درصد کاهش یافته است – برای کارکنان بخش دولتی تا 10 درصد کاهش یافته است.
خبر اصلی
محتوای مقاله
تبلیغات 3
محتوای مقاله
هیچ استان دیگری چنین کاهش سریعی را تجربه نکرده است. پس دولت های ما چه کاری می توانستند متفاوت انجام دهند؟ برای شروع، دولت استانی ما می تواند حداقل دستمزد را که نزدیک به شش سال است با وجود تورم بالا متوقف کرده است، افزایش دهد.
آنها همچنین می‌توانند عضویت در اتحادیه‌ها را برای آلبرتی‌ها آسان‌تر کنند و در نتیجه قدرت چانه‌زنی خود را افزایش دهند. آنها می توانند سیاست های دوران کنی را که کارفرمایان را از پرداخت اضافه کاری راحت تر می کند، معکوس کنند. و آنها می توانند به جای اولویت دادن به مواردی مانند کاهش مالیات برای شرکت های بزرگ نفت و گاز، برای افزایش دستمزد کارکنان بخش دولتی که در واقع با تورم همگام هستند، بودجه بودجه بگیرند.
دولت فدرال همچنین می تواند با حذف جریان دستمزدهای پایین تحت برنامه کارگران خارجی موقت، که توسط کارفرمایان در بخش خدمات بزرگ آلبرتا برای کاهش دستمزدها استفاده می شود، کمک کند.
ما همچنین باید در مورد مسکن کارها را متفاوت انجام دهیم. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که ادمونتون و کلگری بالاترین رشد اجاره بها را در کانادا دارند. واضح است که زمان آن فرا رسیده است که آلبرتا به فکر ملحق شدن به کشورهایی مانند بریتیش کلمبیا، انتاریو و کبک در اجرای کنترل اجاره باشد.
تبلیغات 4
محتوای مقاله
در نهایت بحث هزینه زندگی مطرح است. چرا ما در مورد تنظیم مجدد سیستم برق (تقریباً در هر استان دیگر) و معرفی بیمه عمومی اتومبیل (مانند جمهوری بریتانیا، ساسکاچوان و منیتوبا) برای کاهش هزینه ها برای مصرف کنندگان صحبت نمی کنیم؟
و چرا ما از کامالا هریس نامزد ریاست جمهوری ایالات متحده و بسیاری از کشورهای اروپایی الگو نمی گیریم تا قیمت کالاهای اساسی فروخته شده در خواربارفروشی ها را محدود کنیم، جایی که افزایش قیمت مصرف کننده بسیار بیشتر از افزایش هزینه های تولید است؟ افزایش قیمت شرکت ها واقعی است. دلیلی وجود ندارد که ما آن را با ملایمت بپذیریم.
من با بروس اسپرینگستین شروع کردم. با دعای معروف آرامش پایان می‌دهم: «خدایا به من آرامشی عطا کن تا بپذیرم چیزهایی را که نمی‌توانم تغییر دهم، شهامتی عطا کن تا چیزهایی را که می‌توانم تغییر دهم و خردی عطا کن تا تفاوت‌ها را بدانم».
در این روز کارگر، به یاد داشته باشیم که اقتصاد چیزی است که می توانیم تغییر دهیم. دستمزد ما نباید رکود کند. محل اقامت ما نباید مقرون به صرفه باشد. ما مجبور نیستیم برای برق، بیمه، گاز و مواد غذایی قیمت های گزاف بپردازیم.
به طور خلاصه، اگر سیستم تقلبی باشد، می توانیم آن را لغو کنیم.
ابزارهای سیاست گذاری وجود دارد. تنها چیزی که کمبود دارد درک این موضوع است که تغییر امکان پذیر است – و اراده سیاسی برای تحقق آن تغییر.
گیل مک گوان رئیس فدراسیون کار آلبرتا است که نماینده 175000 اتحادیه کارگری آلبرتا است.
محتوای مقاله