نقد و بررسی MOHRA: فرمول دانیل عاشق برای نمایش های تک نفره


محتوای مقاله

دانیل عاشق (فقط یک شب)

Stage 6, Gateway Theatre, 8529 Gateway Blvd.

4 ستاره از 5

فرمولی برای نمایشنامه‌های بازخورد تک نفره وجود دارد که دنیل تامپکینز آن را درک می‌کند و خوشبختانه، آن را در آغوش می‌گیرد.

تامپکینز که با یک اورتور عمداً طولانی و به دنبال آن حدوداً شش دقیقه استندآپ خنده دار و مزخرف شروع می شود، در حین «چقدر مست بودی؟» شکست می خورد. در حالی که مستانه شاهد افتادن معشوقه اش از پله ها است و هیچ کمک یا همدردی نمی کند، شوخی می کند.

محتوای مقاله

او به زودی از این طرف دیوار چهارم به ما می گوید: «اگر چیزی باشد که این نمایش درباره آن نیست، آن عشق است».

در واقع، در ناب ترین معنای انتزاعی، همه چیز در مورد فضای سفید اطراف عشق است، که تضمین می کنم همه ما آن را تجربه کرده ایم: الف) در مقطعی یا ب) به هر طریقی در طول زندگی خود.

اساساً یک دفترچه خاطرات متفکرانه و صریح، این گیک که ترجیح می دهد (به طور خلاصه) با زنان قرار ملاقات بگذارد، به معنای واقعی کلمه جعبه ای از استعاره ها را باز می کند و به آرامی داستان اصلی خود را فاش می کند، با این واقعیت شروع می شود که پدربزرگ و مادربزرگش مادرش را که در اردوگاه کتاب مقدس باردار بود پنهان کرده بودند. سرداب شرم

ما می‌دانیم که تامپکینز حتی قبل از تولد در دیگ طرد می‌گشت.

استادان اولیه او به او گفتند که او یک فراری است و پدر تولدش امیدوار بود که او یک “جنگ” نباشد.

با پل زدن شعر کلاسیک ویلیام بلیک، جورج الیوت، و امیلی دیکنسون از طریق داستان‌های مختلف جدایی که او مدام از آنها فرار می‌کند، نویسنده- مجری خوشبختانه به ما اجازه می‌دهد که قطعات را کنار هم بگذاریم، به‌جای اینکه به لحظه‌های درخشان اوریکایی برخورد کنیم. نمی دانم که آیا آن یک مربی دوستیابی موفق می شود یا هر چیز دیگری.

این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید