تابستان مرگبار – کارشناسان نگران هستند، زیرا تعداد غرق شدگان در جنوب غربی انتاریو به 12 نفر رسیده است.

محتوای مقاله

کارشناسان می گویند که تعداد بالای غرق شدگان تابستان در جنوب غربی انتاریو – از جمله پنج مورد مرگ در ویندزور و شهرستان اسکس – بر نیاز به پیام های ایمنی بهتر آب تأکید می کند.

دو نفر آخر هفته گذشته در دریاچه ایری، در لیمینگتون و نزدیک ترکیه پوینت غرق شدند و مجموع این افراد در تابستان امسال تنها در آن دریاچه به چهار نفر رسید. همچنین حداقل هشت مورد مرگ در دریاچه‌ها و رودخانه‌های سراسر منطقه در این فصل رخ داده است، از جمله دو مورد در ویندزور و یک مورد در ساحل دریاچه.

محتوای مقاله

پلیس روز دوشنبه جسد یک شناگر 46 ساله را که شنبه شب در دریاچه ایری در نزدیکی اسکله لیمینگتون ناپدید شد، در همان منطقه ای که مرد دیگری در ماه ژوئن غرق شد، پیدا کرد.

OPP گفت که دو روز قبل، جسد قایق‌ران در دریاچه‌ای در حدود نیم کیلومتری ساحل ترکیه پیدا شد. پلیس هویت این مرد را اعلام نکرده است، اما او حدود 50 سال دارد.

دو نفر از جمله یک قایق‌ران در تابستان امسال در دریاچه هورون جان باختند و دیگران در دریاچه سنت کلر، رودخانه دیترویت، رودخانه گرند و طوفان‌های طوفان تیمز در لندن غرق شدند، جایی که یک دختر هفت ساله پیدا شد. خودش اوایل این ماه توسط جریان های تندرو جانش را از دست داد.

مقامات محلی آب به طور مرتب هشدار می دهند که پس از طوفان های شدید مانند طوفان هایی که ماه گذشته قبل از مرگ آنا بیلی هفت ساله هفت ساله در منطقه لندن رخ داد، از آبراه های متورم و سواحل آنها دوری کنند.

به طور مشابه، سواحل عمومی محبوب برای شنا در امتداد دریاچه های بزرگ منطقه معمولا به عنوان ناامن مشخص می شوند.

استفانی باکالار از انجمن نجات انتاریو گفت و با این حال ممکن است خطرات غیرقابل مشاهده ای وجود داشته باشد.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

باکالار گفت: «دریاچه‌های بزرگ دارای شکاف‌هایی هستند که مردم از آن‌ها اطلاعی ندارند. ما واقعاً به مردم نیاز داریم که بدانند در این آب‌های آزاد چه می‌گذرد.»

تراژدی ماه گذشته در پورت استنلی زمانی رخ داد که عمر بوز 14 ساله و برادر بزرگترش به داخل آب در ساحل اصلی روستای لیک ایری رفتند، اما در امواج با مشکل مواجه شدند و دوباره ظاهر نشدند. پدر این پسرها سعی کرد هر دو پسرش را نجات دهد اما نتوانست، امدادگران هم او و هم برادر بزرگترش را نجات دادند.

روز بعد، ناجیان غریق چهار نفر را که مضطرب بودند از دریاچه ای در همان ساحل پورت استنلی بیرون کشیدند. آنها یک نوجوان 12 ساله و یک نوجوان 15 ساله بودند که به داخل آب رفتند و دو بزرگسال که برای کمک به بچه ها داخل امواج شدند.

در یک تماس نزدیک دیگر، مرد 42 ساله‌ای که جت اسکی شخصی را اداره می‌کرد، در دریاچه ایری در نزدیکی اریو در 1 آگوست پس از جدا شدن از گروهی از قایق‌ران دیگر ناپدید شد و روز بعد در نزدیکی بندر گلاسکو سالم پیدا شد. جزئیات در 20 کیلومتر پلیس گفت همه اعضای گروه لباس ایمنی پوشیده بودند و مردی که از گروه جدا شد با کشتی شخصی خود در آنجا ماند.

محتوای مقاله

بدون علائم هشدار دهنده خاص در مورد رفتن به داخل آب، باکالار گفت موثرترین راه برای جلوگیری از غرق شدن، پوشیدن جلیقه نجات در آب های آزاد است.

او گفت: “ما به مردم توصیه می کنیم جلیقه نجات بپوشند، زیرا هرگز نمی دانید چه زمانی ممکن است توسط جریانی که شما را می کشد، کشیده شوید.”

ما بدیهی است که امیدواریم در مناطق آب آزاد، مالکان و اپراتورها تابلوهایی را نصب کنند که به مردم اطلاع دهد آیا شنا کردن ایمن است یا نه، اما این یک الزام اجباری نیست.

بخشی از چالش در افزایش آگاهی در مورد خطرات آب، رساندن آن پیام به تازه واردانی است که ممکن است ندانند کجا و چگونه به اطلاعات دسترسی داشته باشند.

هم در لندن و هم در پورت استنلی، قربانیان از خانواده‌های نسبتاً تازه وارد در منطقه یا خود کشور بودند. این مورد در مورد دو مردی بود که در رودخانه دیترویت در نزدیکی ساحل سند پوینت در ویندزور در 23 می ناپدید شدند.

النور هیگی، سخنگوی اداره حفاظت از رودخانه تیمز بالا، گفت که اطلاع رسانی درباره ایمنی آب یک “چالش مداوم” است.

مقامات لندن، که بر مشکلات آب در منطقه وسیعی که توسط تیمز تخلیه شده است و 17 منطقه را پوشش می دهد، نظارت می کند، به طور مرتب هشدارها و هشدارهایی را در زمانی که طوفان و سیل آبراه ها را ناامن می کند، صادر می کند. اما هگی گفت که اندازه گیری میزان دسترسی و اثربخشی این توصیه ها می تواند دشوار باشد و مشارکت جامعه کلیدی است.

محتوای مقاله

او گفت که یکی از گام‌هایی که می‌تواند به انتقال این پیام‌ها کمک کند، شناسایی مناطق با کانادایی‌های جدید با کودکان خردسال است که ممکن است از خطرات یا نحوه دسترسی به اطلاعات در مورد آنها آگاه نباشند.

او با اشاره به مرگ آنا بیلی هفت ساله گفت: “امیدواریم هرگز خبری از حادثه وحشتناک دیگری که در لندن اتفاق افتاد، نشنیم.”

کارن فرمیل، مادر آنا، گفت که او سه فرزندش را به کم عمق های شنی در امتداد رودخانه تیمز در نزدیکی زمین های ورزشی شمال لندن برد تا پس از یک روز در پارک، پاهایشان را خنک کنند.

وقتی زمان رفتن فرا رسید، او گفت که بچه های کوچکترش را جمع کرده است، وقتی دید بزرگ ترین فرزندش – که ظاهراً در رودخانه افتاده بود – در حال تقلا است، برای مدت کوتاهی پشتش را برگرداند. او گفت که ناامیدانه سعی کرده با آنا تماس بگیرد، اما نتوانسته است و با فریاد زدن برای کمک و تلاش برای تماس با 911 با یک تلفن همراه خیس در حالی که دخترش را انجام می دهند، رها شده است.

سه روز پس از جستجوی گسترده، جسد دختر در رودخانه ای در نزدیکی دانشگاه وسترن، دور از جایی که به داخل رودخانه رفته بود، پیدا شد.

محتوای مقاله

هم انجمن نجات غریق و هم آژانس حفاظت از محیط زیست برای جلوگیری از تلفات و جراحات در آب از طریق برنامه های آموزشی تلاش می کنند.

باکالار گفت که برنامه های جامعه معمولاً کودکان در سن مدرسه را هدف قرار می دهند، اما هر کسی می تواند ثبت نام کند و کلاس ها می توانند تا بزرگسالی ادامه پیدا کنند. او گفت که دانستن چگونگی زنده ماندن از سقوط غیرمنتظره در عمق آب می تواند از غرق شدن جلوگیری کند، که معمولاً در فاصله 15 متری از نقطه ایمن اتفاق می افتد.

ما می دانیم که برخی از مردم موانعی برای مشارکت دارند، مانند موانع مالی. اکثر شهرداری ها و اکثر شعب برنامه های یارانه ای دارند. ما مردم را تشویق می کنیم که این برنامه ها را جستجو کنند و فرزندان خود را در درس ها ثبت نام کنند.

– با گزارش ها و فایل هایی از مطبوعات آزاد لندن، برانتفورد اکسپوزیتور و ویندزور استار

محتوای مقاله