بازمانده تیراندازی استراتفورد از روی تخت بیمارستان صحبت می کند

محتوای مقاله

ارسال شده توسط Dale Carusers

لندن، ONT. – پزشکان دیوید تاکلی وقتی به آنها گفت که روز بعد پیاده روی خواهد کرد، شک داشتند.

مرد 43 ساله استراتفورد به تازگی از عمل جراحی بیرون آمده بود تا ترکش را از سمت راست جمجمه خود خارج کند که شب قبل در جریان تیراندازی در خارج از خانه اش بر اثر انفجار تفنگ ساچمه ای زخمی شد.

“وقتی به … آمدم، گفتم: “فردا قبل از ناهار پیاده روی خواهم کرد.” تاکلی روز سه شنبه از اتاق بیمارستانش در بیمارستان ویکتوریا لندن گفت: آنها حرف من را باور نکردند.

محتوای مقاله

“البته من ظهر در سالن راه می رفتم.”

اولین گام‌های تاکلی در بیمارستانی در لندن شنبه گذشته بارقه‌ای از امید را پس از یک شب خشونت‌های مسلحانه بی‌سابقه در استراتفورد نشان می‌دهد، جایی که پلیس گفت دو نفر پس از یک “مشاهده همسایه‌ها” در یک خیابان مسکونی در شمال این شهر کشته شدند و دو نفر دیگر زخمی شدند. شهر

تاکلی روز پنجشنبه گذشته در حوالی ساعت 10:45 شب روز پنجشنبه گذشته در خانه خود در برادشاو درایو بود که گفت صدای تیراندازی را از بیرون شنیده است. توکلی با بی توجهی به امنیت خود، به کمک شتافت.

او گفت: “می دانستم که بچه ها هستند… و دویدم.” “مردم مانند “پنهان” بودند و به جای پنهان شدن من به دویدن ادامه دادم.”

توکلی به یاد می آورد که دستگیر شد و به او گفتند که به او شلیک شده است. او گفت: «من حتی نمی‌دانستم ضربه خورده‌ام، چیزی نیست.

به گفته پلیس، ریکی بیلک، 31 ساله، یکی دیگر از ساکنان برادشاو درایو در نزدیکی جاده مک کارتی، قبل از برداشتن یک تفنگ ساچمه ای و تیراندازی به تاکلی، همسایه خود، جاناتان بنت، 36 ساله را با یک تفنگ با قدرت بالا به قتل رساند.

به گفته پلیس، بیلکه سپس به استفانی اروین، شریک زندگی بنت، هنگامی که خانه اش را ترک می کرد، شلیک کرد و او را کشت و قبل از اینکه اسلحه را به سمت خودش بردارد، به تیراندازی ادامه داد.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

بازرسان گفتند که تیراندازی در نتیجه “نزاع در محله” بوده است.

ساکنان برادشاو درایو گفتند پلیس استراتفورد در ماه‌های اخیر مرتباً به خیابان فراخوانده شده است – گاهی اوقات تا سه بار در یک هفته – و بنت و اروین در شب تیراندازی در خانه خود جلسه داشتند.

به گفته همسایه ها، این زوج حدود ساعت 5 بعد از ظهر با بیلکه که آن طرف خیابان زندگی می کرد، درگیر شدند.

اما تاکلی گفت که او هرگز با بیلکه، مردی که او توصیف می‌کند بیشتر خود را نگه داشته و اغلب بیرون نمی‌رود، تعامل منفی نداشته است.

او گفت: من در زمان اشتباه در مکان اشتباه بودم.

پلیس استراتفورد روز سه شنبه به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.

موج حمایت از تاکلی که همکارانش در تیم هورتونز به دلیل چکمه های لاستیکی بزرگی که برای کار می پوشد به نام داکی می شناسند، پس از تیراندازی آغاز شد.

ریتا بدور، مدیر کل کافه خیابان هورون گفت: «ما فقط دلتنگ او هستیم و برای او آرزوی بهبودی سریع داریم تا بتواند به خانواده کارش بازگردد.

لیام فریزر، دستیار مدیر، تاکلی را به عنوان “خوب ترین، دلسوزترین و فداکارترین فردی که تا به حال ملاقات کرده اید” توصیف کرد.

محتوای مقاله

او همیشه برای کمک در زمانی که شما به آن نیاز دارید، آماده است. مهم نیست چه چیزی است، او اینجاست تا کمک کند. فریزر، یکی از چندین همکار که تاکلی را در بیمارستان ملاقات کرده است، می‌گوید، او پیراهن را از پشت خود در می‌آورد.

مرسر، کارمند کورا، گفت که حس شوخ طبعی و تمایل تاکلی برای کمک به او بخشی ارزشمند از تیم است.

“کار کردن با او لذت بخش است. مرسر گفت: او می تواند با هر چیزی شوخی کند.

برادر بزرگ‌تر تاکلی، آرون هاردمن، عکسی از برادرش که در اتاق بیمارستانش ایستاده بود را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد که ده‌ها پیام حمایتی را در پی داشت.

وی با بیان اینکه حمایت برادرش از سوی جامعه به او قدرت می دهد، گفت: می خواستم این شادی را با دیگران تقسیم کنم… معجزه هایی در زندگی وجود دارد.

او گفت: «باور نکردنی است.

بازگشت به برادشاو درایو، یک خیابان مسکونی در نزدیکی مجتمع روتاری استراتفورد، خانه ای که تاکلی با برادرش به اشتراک می گذارد، هنوز شواهدی از تیراندازی دارد.

پنجره های طبقه دوم شکسته است و سطح جلویی آن پر از سوراخ های گلوله است.

تاکلی که سه روز را در مراقبت‌های ویژه گذراند، هنوز راه طولانی برای بهبودی کامل دارد، اما او در حال حاضر مشتاق است که به سر کار بازگردد و دوباره با سگ محبوبش، مکس، یک ترکیب آمریکایی بولداگ/چو، متحد شود.

تاکلی گفت: “من هنوز در تلاش هستم تا آنچه را که اتفاق افتاده پردازش کنم.”

محتوای مقاله