نظر: افکار و دعاها آتش سوزی ها را متوقف نمی کنند

محتوای مقاله

زمانی که دانیل اسمیت، نخست‌وزیر آلبرتا، در یک کنفرانس مطبوعاتی درباره آتش‌سوزی جاسپر گریه کرد، لحظه‌ای همدلی کردم. این به من یادآوری کرد که چگونه زیبایی این مکان بر هر کسی که از آن بازدید می کند تأثیر می گذارد.

ریشه خانواده من در جاسپر عمیق است. به معنای واقعی کلمه.

پدربزرگ و مادربزرگ من در گورستان شهر جاسپر به خاک سپرده شده اند. پدرم در جاسپر دوران افسردگی بزرگ شد، جایی که پدرش اولین قطار دیزلی را از میان رشته کوه های راکی ​​کانادا عبور داد. مادربزرگ پرستار من جایزه شجاعت را از نخست وزیر آلبرتا به عنوان اولین پاسخ دهنده به غرق شدن قطار کانو ریور در سال 1950 دریافت کرد.

محتوای مقاله

طبق افسانه های خانوادگی پدرم اولین شغل ثابت خود را در جاسپر پارک لج در پنج سالگی به دست آورد. در نوجوانی، او در یک زمین گلف رانندگی می‌کرد که یک بار بینگ کرازبی مست، او را با یک پنج نفره تعقیب کرد. او راه خود را از طریق کالج تا تابستان ها ساخت خط لوله اصلی ترانس کوهستان را پرداخت کرد.

تعطیلات خانوادگی تمرکز بزرگی برای جاسپر بود، زیرا او می خواست ما با این مکان ارتباط برقرار کنیم، و به عنوان یک بزرگسال، من به طور منظم به همراه برادرم به کوهنوردی می رفتم. تابستانی که او به عنوان امدادگر در پارک گذراند، هدیه ای برای هر دوی ما بود.

با برآوردن آرزوی مرگ پدرم، من و برادرم خاکستر او را روی کوهی بالای شهر پراکنده کردیم، زیرا در قبرستان جایی برای دفن او در کنار خانواده اش نمانده بود. دوازده سال بعد خاکستر برادرم را روی همان پشته پاشدم.

نمی دانم خانه کودکی پدرم هنوز پابرجاست یا به ویرانه تبدیل شده است. دردناک است، اگرچه می‌دانم که درد من با کسانی که نیمه‌شب از شعله‌های آتش فرار کردند یا خانه‌هایشان را از دست دادند، قابل مقایسه نیست.

من می توانم باور کنم که نخست وزیر اسمیت، که به شیوایی در مورد معنای زیبایی این مکان برای خانواده اش صحبت کرده است، احساس از دست دادن مشابهی دارد.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

با این حال، ما در عصری زندگی می کنیم که بسیاری از زیبایی های جهان در اثر آتش سوزی و سیل از بین می رود. افکار و دعاها در برابر آتش سوزی های جنگلی ناشی از تغییرات آب و هوایی مؤثرتر از آنها در برابر تیراندازی در مدارس نیستند.

آتش‌سوزی یک فرآیند طبیعی ضروری است که میلیون‌ها سال است که منظره را شکل داده است، اما تغییرات آب و هوایی باعث آتش‌سوزی‌های جنگلی می‌شود. بیشتر، داغ تر و بیشتر. دماهای گرمتر و کاهش رطوبت منجر به شرایط خشک تر و دوره خطر آتش سوزی طولانی تر می شود. امواج گرمای طولانی مدت (مانند آنهایی که در چند هفته گذشته آلبرتا و بریتیش کلمبیا را درنوردیده اند) آنچه را که زمانی یک اتفاق طبیعی در چرخه آتش بود به گردابی تبدیل می کند که در حال نابودی کل جوامع است.

اینها فجایع غیرطبیعی هستند. ما برای دهه ها می دانیم که اثرات تغییرات آب و هوایی افزایش خواهد یافت مگر اینکه آلودگی سوخت های فسیلی ناشی از سوزاندن نفت، گاز و زغال سنگ را از بین ببریم.

برای رهبران ما کافی نیست که به ویرانی نگاه کنند و غمگین به نظر برسند یا حتی غمگین باشند. هر تن سوخت فسیلی که به جو پرتاب می کنیم، احتمال وقوع فاجعه غیرطبیعی بعدی را افزایش می دهد. هر دهم درجه گرم شدن ما با تسریع انتقال به انرژی های تجدیدپذیر به این معنی است که جوامع بیشتری مجبور به فرار و سپس تلاش برای بازسازی نیستند.

محتوای مقاله

ما اکنون فناوری لازم برای رفع نیازهای انرژی خود را داریم و هر روز بهتر و ارزان تر می شود. ما سیاست هایی را می دانیم که برای ترغیب مردم به کار روی راه حل های اقلیمی نیاز داریم و برای مدت طولانی داریم. آنچه به شدت کمبود دارد رهبری است. مدیریتی که تشخیص می‌دهد هر چه لابی‌گران نفت و گاز بیشتر اجازه داشته باشند سرعت تغییرات را دیکته کنند، بیشتر از دست خواهند رفت.

ما نباید چیزی کمتر از رهبرانی بپذیریم که مایلند هر کاری که لازم است برای محافظت از مردم و مکان‌هایی که دوست داریم انجام دهند.

کیت استوارت یک استراتژیست ارشد انرژی در Greenpeace کانادا است و در دانشگاه تورنتو دوره ای در زمینه سیاست انرژی تدریس می کند.

محتوای مقاله