ESPN بو می دهد: کانر مک دیوید در انتهای لیست 100 ورزشکار برتر قرن بیست و یکم قرار دارد.

محتوای مقاله

فهرست ESPN از 100 برترین ورزشکار حرفه ای قرن 21 ممکن است برای اکثر ورزشکاران مناسب باشد یا نباشد، اما وقتی صحبت از رتبه پایین کانر مک دیوید، فوق ستاره ادمونتون اویلرز می شود، کاملاً اشتباه است.

طبق گزارش ESPN، مک دیوید در بین 100 ورزشکار در رتبه 98 قرار دارد. او فقط جلوتر از فوتبالیست اد رید و درست پشت سر ستاره کریکت ویرات کوهلی قرار دارد.

او همچنین پشت سر پدرو مارتینز بازیکن بیسبال، 92، ستاره بسکتبال WNBA، آجو ویلسون، 90، ستاره NBA، Kawhi Leonard، 85، بازیکن WNBA، لورن جکسون، 84، WNBAer Cheryl Swoopes، 81-f، مبارز MMA، جورج سنت پیر، 76 ساله قرار دارد. WNBAer Lisa Leslie، 74، WNBAer Candace Parker، 60، NHLer Alex Ovechkin، 54، NBAer Steve Nash، 51، WNBAer مایا مور، 36، و WNBAer Tamika Catchings، 34.

محتوای مقاله

25 نفر برتر روز پنجشنبه معرفی خواهند شد، بدون شک سیدنی کراسبی و تعدادی از بازیکنان WNBA.

دو بازیکن NHL در 100 بازیکن برتر، مک دیوید و اوچکین، و هفت بازیکن WNBA وجود دارند.

هیجان انگیز!

چه کسی می دانست که یک لیگ حرفه ای نسبتا مبهم در ایالات متحده (می توانید یک تیم قهرمانی را نام ببرید؟) در این لیست بسیار بیشتر از NHL حضور دارد؟

به نظر می رسد ESPN علاقه دیرینه ای به WNBA دارد (ESPN از زمان آغاز لیگ در سال 1996، WNBA را پخش می کند).

ESPN چگونه لیست خود را ایجاد کرد؟ از کارشناسان ورزش های انفرادی خواسته شد تا در مورد رده بندی بهترین ورزشکاران رشته ورزشی خود از اول ژانویه 2000 رای دهند (دستاوردهای قبل از آن تاریخ در نظر گرفته نشد). این آرا، استخرهای هر رشته ورزشی را به فهرستی از 10 تا 25 ورزشکار کاهش داد، که مجموع نامزدهای بهترین ورزشکاران قرن بیست و یکم را تا کنون تشکیل می دهد. به هر رای دهنده دو نام به طور تصادفی انتخاب شد و از آنها خواسته شد که انتخاب کنند کدام یک بهترین شغل را در قرن بیست و یکم داشته است. در این مرحله، بیش از 70000 رای در مسابقات رو در رو به صورت تصادفی و مکرر داده شد و با استفاده از سیستم رتبه بندی Elo، لیست از 262 به 100 کاهش یافت. سپس این لیست توسط هیئتی از کارشناسان برای هر یک مورد ارزیابی قرار گرفت. ناهماهنگی‌ها یا نادیده‌انگاری‌ها که منجر به رتبه‌بندی 100 نفر برتر می‌شود را می‌توانید در اینجا ببینید.”

محتوای مقاله

محتوای مقاله

به اعتبار ESPN، بیست و پنج سال پیش پروژه ESPN SportsCentury کار خوبی برای رتبه بندی 100 ورزشکار برتر آمریکای شمالی در قرن بیستم انجام داد. مایکل جردن اولین نفر بود و پس از آن بیب روث، محمد علی، جیم براون و وین گرتزکی قرار گرفتند. با توجه به اهمیت فرهنگی بی نظیرش، ابتدا با محمدعلی همراه می شوم، اما این فهرست عالی است.

مک دیوید باید کجای این لیست قرن بیست و یکم می بود؟ من استدلال خواهم کرد که او دومین بازیکن برتر NHL قرن حاضر است، هنوز هم پس از کرازبی اما با اووچکین فاصله دارد.

هاکی یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین ورزش‌های جهان است، بنابراین یک 40 رتبه برتر برای مک‌دیوید مناسب است.

فرقه مک دیوید را چگونه رتبه بندی می کند؟

Cult of Hockey از سال 2008 بهترین بازیکنان NHL را در تمام دوران رتبه بندی می کند و اکنون لیست خود را به روز کرده است. ما لیست خود را بر اساس نتایج رای گیری NHL Hart، Conn Smythe و Norris Memorial Trophy قرار می دهیم.

مانند سایر فهرست‌ها، رتبه‌بندی Cult بر اساس نظرات کارشناسان است، اما تفاوت این است که کارشناسانی که به جوایز MVP، Norris و Conn Smythe رأی می‌دهند، خیلی به گذشته نگاه نمی‌کنند، بلکه متخصصان مدرنی هستند. روزنامه‌نگاران و مفسران هاکی همیشه بازیکنان را در هر فصل مشخص نمی‌کنند، همانطور که دیدیم وقتی تیلور هال در سال 2018 کانر مک‌دیوید را برای جایزه هارت شکست داد. اما رای هارت و کان اسمیت بر اساس خاطرات تازه است. کارشناسان همچنین بازیکنانی را که اخیرا تماشا کرده بودند با بازیکنان دوران دور مقایسه کردند که کارشناسان ممکن است اطلاعات محدودی در مورد آنها داشته باشند.

محتوای مقاله

رتبه بندی سالانه MVP به عنوان یک پروکسی عالی برای تعیین عظمت تمام دوران در سایر ورزش ها مانند بیسبال دیده می شود. بیل جیمز، تحلیلگر بیسبال در Historical Baseball Abstract می نویسد: «آنها بهترین شاخص ها، بهترین شاخص های ممکن را از ارزشی که بازیکنان در حین فعال بودن درک می کنند، ارائه می دهند. “این یک رکورد ذهنی است که توسط ناظران آگاه در زمین جمع آوری شده است. همیشه درست نیست، اما سزاوار احترام است.”

جیمز استدلال می‌کرد که مهم نیست یک علاقه‌مند به تاریخ ورزش چقدر درباره دوران گذشته بازی می‌داند، او نمی‌تواند به اندازه کسانی که واقعاً بازی‌ها را روز به روز تماشا می‌کردند و از نزدیک با رفتارها، کنایه‌ها، برخوردها آشنا بودند، بداند. ، دوستی ها، عادت ها، دستاوردها، شکست ها و عادت های بازیکنان آن زمان.

به همین دلیل است که من معتقدم هنگام ارزیابی بازیکنان، باید با نظر بازیکنان هم‌عصر یک بازیکن، چه در زمین و چه در محوطه مطبوعاتی (یا روی صندلی‌ها) با احترام برخورد شود. اینطور نیست که آنها همیشه حق دارند. آنها نیستند. روزنامه نگاران ورزشی در دهه 1920 به اندازه ما امروز مستعد جانبداری و حزب گرایی آشکار بودند. اما آنها در مورد این بازیکنان خیلی بیشتر از ما امروز یا از ما می دانستند.”

محتوای مقاله

جایزه هارت از سال 1924 هر ساله اهدا می شود.

در رده بندی کالت، شش بازیکن برای هر سال در NHL “امتیاز بهترین بازیکن” را دریافت می کنند، که امتیاز به سه مهاجم، دو مدافع و یک دروازه بان تعلق می گیرد.

بازیکنی که در رای گیری MVP اول شود در هر فصل سه امتیاز کسب می کند. بنابراین وین گرتزکی با 9 جایزه هارت، 27 امتیاز از 37 امتیاز MVP خود را از این طریق به دست آورد. ناتان مک کینون برای قهرمانی در هارت تروفی امسال سه امتیاز گرفت.

اگر بازیکنی در رای گیری هارت تروفی در دوره قبل از جنگ جهانی دوم دوم شود، دو امتیاز کسب می کند. در دوران پس از جنگ جهانی دوم، رای‌دهندگان شروع به دست‌کم‌گرفتن بازیکنان کوارتربک کردند، به همین دلیل است که مالک نوریس هر سال دو امتیاز در رتبه‌بندی کسب می‌کند. نیکلاس لیدستروم با هفت پیروزی خود در تروفی نوریس، 14 امتیاز از 20 امتیاز خود را از این طریق به دست آورد.

چهار بازیکن برتر دیگر در هارت تروفی که برای فصل رای می دهند نیز یک امتیاز دریافت می کنند.

در نهایت، هر بار که بازیکنی جایزه کان اسمیت را برد، سه امتیاز اعطا می کنیم (NHL رتبه دوم، سوم، چهارم یا پنجم را برای این جایزه دنبال نمی کند). جایزه Smythe تنها از سال 1965 اعطا می‌شود، بنابراین برای دوره قبل، Cult به رای اجماع برای جایزه Conn Smythe که توسط هیئتی از مورخان و کارشناسان هاکی که با The Hockey News در سال 2001 کار می‌کردند، متکی بود. این گروه برای هر فصل از سال 1917 تا 1964 به عنوان MVP پلی آف انتخاب شد.

محتوای مقاله

روند آنها توسط Greatest Hockey Legends در یک پست در سال 2007 شرح داده شد: “گروهی از محققان هاکی سنگین وزن از The Hockey News در سال 2001 به دنبال تغییر آن بودند. برایان مک فارلین، استیو درایدن، بیل فیتسل، باب داف و ارنی فیتزسیمونز همگی تا سال 1965 تلاش کردند تا به عنوان MVP پلی آف دست یابند. آن‌ها میکروفیلم‌های روزنامه‌ها را برای هر فصل پلی‌آف مرور کردند و آمارهای بیشتری مانند گل‌های اول، برنده‌ها، امتیازات وقت اضافه، پاس گل‌های برنده بازی و سیوهای دروازه‌بان را اضافه کردند. همچنین نقل قول هایی از مربیان آن زمان و نظرات نویسندگانی که بازی ها را پوشش می دادند، گنجانده شده بود. چندین تماس کنفرانسی برگزار شد تا اینکه گروه به پاسخ نهایی رسید. نتایج آنها به سادگی نفس گیر است. بازیکنان قابل توجه عبارتند از تایدر کندی، که مانند پاتریک روی، سه بار شناخته شد.

نتایج در فینال چیست؟ برنده فراری به عنوان بهترین بازیکن تمام دوران، وین گرتزکی است. او 37 امتیاز به دست آورد، در حالی که گوردی هاو، بزرگ رد وینگز، 29 امتیاز کسب کرد.

بابی اور با 25 امتیاز سوم شد. ماریو لمیو با 21 امتیاز، کرازبی و لیدستروم با 20 امتیاز (دو بهترین در آن زمان در قرن حاضر)، ژان بلیو و ادی شور، 19، مک دیوید، 17، موریس ریچارد و ری بورک، 16 ساله، در رتبه های بعدی قرار دارند.

50 نفر برتر شامل چهار اویلر هستند: گرتزکی، مک دیوید، مسیه و پل کافی.

محتوای مقاله