محتوای مقاله
با توجه به آخرین گزارش ها در مورد جذب و جداسازی کربن، اجازه دهید آن را گام به گام پیش ببریم.
دی اکسید کربن (CO2) یک گاز است و با خارج شدن از فرآیند احتراق با گازهای دیگر مخلوط می شود. جداسازی CO2 از سایر گازهایی که با آنها مخلوط می شود، یک فرآیند بسیار انرژی بر است.
انرژی مورد نیاز برای جداسازی گازها، میزان انرژی تولید شده در فرآیند احتراق اولیه را کاهش می دهد که باعث کاهش بهره وری کلی انرژی می شود.
محتوای مقاله
فشار دادن CO2 به عنوان گاز تحت فشار به داخل زمین یکی از راه های پیشنهادی برای جداسازی و ذخیره CO2 است. مشکل این است که گاز تحت فشار دوست دارد پخش شود و در نهایت به جو بازگردد. هر گونه شکستگی یا ترک باعث خروج گاز تحت فشار می شود.
برای ذخیره‌سازی طولانی‌مدت، CO2 باید با مواد معدنی موجود در زمین واکنش دهد تا از نظر شیمیایی به شکل جامد پیوند بخورد. این امر مستلزم زمین شناسی خاصی است که فقط در مناطق محدود با ظرفیت جذب محدود موجود است. این امر مستلزم انتقال CO2 از محل جداسازی به محل ذخیره سازی است و دوباره انرژی را در فرآیند کلی از دست می دهد.
جای تعجب نیست که جذب و جداسازی کربن از نظر مالی مقرون به صرفه نیست. جلوگیری از تولید CO2 با کاهش سوزاندن سوخت‌های فسیلی، راه بسیار بهتر و بادوام‌تری برای جلوگیری از ورود CO2 به جو است.
راه هوشمندانه‌تر این است که به جای گذاشتن یک چسب زخم روی عواقب، به علت اصلی رسیدگی شود. سرمایه گذاری در تولید انرژی های تجدیدپذیر به جای صرف یارانه های مالیاتی برای حمایت از صنعت سوخت های فسیلی.
کلاوس دورینگ
ویندزور
نظرات خود را به اشتراک بگذارید
نامه ها را برای ویرایشگر به آدرس [email protected] ارسال کنید. (آنها را به عنوان پیوست ارسال نکنید، آنها را در متن ایمیل قرار دهید). نامه ها باید شامل نام کامل، آدرس و شماره تلفن شما باشد. (ما فقط نام شما و شهرداری محل زندگی شما را منتشر خواهیم کرد). حروف باید کمتر از 300 کلمه باشند. ستاره حق ویرایش، کوتاه کردن و رد حروف را برای خود محفوظ می دارد.
این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید