دیوید استیپلز: بررسی روند خروج مردان کانادایی از سیاست جناح چپ

محتوای مقاله

مردان کانادایی به طور فزاینده ای کمتر از زنان از احزاب چپ میانه مانند شراکت لیبرال-ان دی پی در اتاوا و دموکرات های جدید در آلبرتا حمایت می کنند.

بعید است در مورد دلایل دقیق این روند به توافق برسیم، اما من فکر می کنم می توانیم توافق کنیم که این اتفاق می افتد. جنبش ترودو/سینگ در اتاوا حمایت مردان و زنان را از دست داده است، اما مردان به ویژه از پاییز 2018 با نخست وزیر جاستین ترودو مخالفت کرده اند.

محتوای مقاله

برای آلبرت‌ها، در سال 2018 شکاف بزرگی بین مردان و زنان در حمایت از محافظه‌کاران متحد یا دموکرات‌های جدید وجود نداشت، اما این نیز تغییر کرده است. مردان به احتمال زیاد NDP را کنار می گذارند.

در نوامبر 2018، شرکت آباکوس دیوید کولت با نظرسنجی از مردم آلبرت متوجه شد که شکاف بین APU و NDP بسیار زیاد است و APU پیشتاز است.

اما شکاف جنسیتی بین دو حزب کم بود: 49 درصد از مردان و 32 درصد از زنان از UHP حمایت کردند. در مقابل، 47 درصد از مردان و 34 درصد از زنان از NDP آلبرتا حمایت می کنند. به عبارت دیگر، تفاوت بین زن و مرد در قصد رای دادن ناچیز بود، فقط دو درصد.

شش سال به چهارم ژوئیه و آخرین نظرسنجی آباکوس به جلو بروید. یک چیز یکسان است: UHP همچنان پیشتاز است، این بار با 14٪ نسبت به NDP با رهبر جدید خود ناهید نشی – 54٪ برای UHP و 40٪ برای NDP.

آنچه به طرز تکان دهنده ای تغییر کرده است، شکاف جنسیتی است. اکنون 60 درصد از مردان و 47 درصد از زنان از UHP، 36 درصد از مردان و 44 درصد از زنان از NDP حمایت می کنند. در مقایسه با نظرسنجی آباکوس در سال 2018، شکاف جنسیتی اکنون از دو درصد برای مردان و هشت درصد از دو درصد برای زنان به 24 درصد افزایش یافته است.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

اگر به صحنه فدرال نگاه کنیم، روند تقریباً یکسانی را مشاهده می کنیم که مردان لیبرال ها و ترودو را کنار می گذارند.

شرکت نظرسنجی Angus Reid دریافت که میزان محبوبیت ترودو در بین مردان و زنان از سال 2014 تا ژوئن 2018 یکسان بوده است، آخرین باری که این شرکت دریافت که ترودو توسط مردان بیشتر از زنان تایید شده است – 54 درصد از مردان در مقایسه با 50 درصد از زنان.

با این حال، تا دسامبر 2018، میزان محبوبیت ترودو از هر دو جنس، اما بسیار بیشتر از مردان، از 54 درصد به 31 درصد کاهش یافته بود، در مقابل 39 درصد از 50 درصد برای زنان.

ترودو هرگز از حمایت اکثریت مردان برخوردار نشد، اگرچه در ماه‌های اولیه کووید از زنان برخوردار بود.

آنگوس رید گزارش می دهد که محبوبیت او اکنون در بین هر دو جنس کاهش یافته است و در آوریل 2024 در میان مردان به 24 درصد رسیده است و 32 درصد در میان زنان مورد تایید قرار گرفته است. شکاف جنسیتی تا حدودی کاهش یافته است، به طوری که ظاهراً زنان در مخالفت با دولت ترودو با مردان فاصله دارند.

ممکن است فکر کنید که مردان آنقدر از احزاب چپ و چپ میانه ناراضی هستند که آن احزاب دیوانه وار به این فکر می کنند که چرا چنین است و در مورد اینکه چه سیاست هایی را می توانند تغییر دهند تا برای رای دهندگان مرد جذاب باشند، بحث می کنند.

محتوای مقاله

اما اگر آن مکالمه را از دست ندهم، تقریباً هیچ چنین حدس و گمان و بحثی ندیدم، به جز یک مقاله کوبنده که در ژانویه 2023 توسط جنیفر هاسم، مدیر اجرایی مؤسسه برادبنت در شهروند اتاوا منتشر شد.

حسوم گفت: “برای مدت طولانی، احزاب سیاسی جناح چپ، سیاست ماتریالیستی طبقه کارگر را به دنبال اکثریت بین طبقاتی، که با جنگ های فرهنگی نادرست ادغام می شوند، رها کرده اند.” «این استراتژی جواب داده است. چپ باید تعهد خود را به سیاست مادی یک هدف بهتر و زندگی راحت تر تجدید کند. زیرا اگر این اتفاق نیفتد، حق همچنان این خلأ را پر خواهد کرد و همه ما متحمل عواقب آن خواهیم شد.”

همانطور که من می بینم، مردان بیشتر و بیشتری از چپ روی گردان می شوند، زیرا بسیاری از سیاست های چپ علیه مردان و فرزندان آنها کار می کند. جالب‌تر از همه، «جنگ‌های فرهنگی جعلی» که هاسوم به آن اشاره می‌کند برای بسیاری از مردان سفیدپوست و آسیایی بیش از حد واقعی بود. آنها با تبعیض سیستماتیک در بازار کار در قالب سیاست‌ها و سهمیه‌های بسیاری که به نفع استخدام و ارتقاء توسط گروه‌هایی غیر از آنها است، مواجه شدند.

تا زمانی که کشور به شکوفایی خود ادامه می‌دهد، و آنها هنوز راه معقولی برای موفقیت داشتند، فکر می‌کنم مردان مخالفت چندانی نکردند.

اما این دوران جدید با رویکردهای جدید رادیکال برای مصرف مواد مخدر، جرم و جنایت، مهاجرت، اقتصاد و تولید انرژی فرا رسیده است. اکنون می بینیم که آنها نتیجه معکوس می دهند، فرصت کمتر، رفاه کمتر، جنایت بیشتر، ناآرامی های مدنی بیشتر، تفرقه بیشتر، کارایی کمتر، بهره وری کمتر و تورم بالا را به ارمغان می آورند. در نتیجه می بینیم که انفعال مردان به پایان رسیده است.

اکنون مردان به شدت عقب می اندازند. آنها راهپیمایی می کنند و هر حزب سیاسی را که حاضر به گوش دادن نیست ترک می کنند.

[email protected]

محتوای مقاله