محتوای مقاله
همه چیز گذشت.
فصلی که با بازگشت‌های خیره‌کننده، انعطاف‌ناپذیری تسلیم‌ناپذیر و ایمان تزلزل‌ناپذیر تعریف می‌شود، با حفر آخرین چاله توسط نفت‌کش‌های ادمونتون به پایان می‌رسد و زمانی که مهم‌تر بود، راهی برای خروج پیدا نمی‌کنند.
آنها نوک پا را بالای لبه گذاشتند و تقریباً خودشان را جمع کردند، اما پلنگ های فلوریدا دستشان را زدند و سرنوشت آنها را مهر و موم کردند.
نفتی‌ها پس از دو بار بازگشت از مرگ در سال جاری – از رده 31 در جدول رده‌بندی و از 3-0 در فینال جام استنلی – روز دوشنبه در باخت 2-1 در بازی هفتم، تاریخ را از میان انگشتان دراز خود عبور دادند.
محتوای مقاله
این غیر محتمل ترین قهرمانی لیگ ملی هاکی در تمام دوران خواهد بود. در عوض، در حالی که متیو تکاچوک و پانترز در مرکز یخ جشن گرفتند، اویلرز و همه در ادمونتون برای پردازش نتیجه تلاش کردند.
همه آنها مطمئن بودند که این سفر بعد از اینکه اویلرز با بردهای 8-1، 5-3 و 5-1 در بازی های 4، 5 و 6 این سری را به پایان رساند متفاوت خواهد بود.
اما هفتمین بازی در جاده مقابل تیمی که ناامید برای جلوگیری از یکی از بزرگ‌ترین سقوط‌ها در تاریخ ورزش بود بسیار دور از انتظار بود. پلنگ ها آخرین خط را در شن های فلوریدا کشیدند و از تکان خوردن خودداری کردند.
فلوریدا اولین گل را به ثمر رساند، در فاصله دوم 2-1 پیش افتاد و اویلرز را برای 20 دقیقه پایانی مهار کرد.
بنابراین سفر ادمونتون به فینال جام استنلی بدون قهرمانی به پایان رسید، فقط به این نکته اشاره کرد (که در حال حاضر مطلقاً تسلی نیست) که این یک فصل جهنمی و یک دوره جهنمی بود.
کانر مک دیوید پس از وین گرتزکی و ماریو لمیوکس بیشترین امتیاز را توسط یک مهاجم به دست آورده است. ایوان بوچارد در بین مدافعان پس از پل کافی و برایان لیچ بیشترین امتیاز را کسب کرده است. زک هیمن بیشترین گل را در بین بازیکنان فعال لیگ به ثمر رسانده است.
محتوای مقاله
آنها بهترین ضربات پنالتی را در پلی آف داشتند، بهترین بازی با قدرت را در پلی آف داشتند، و سختی و انعطاف پذیری آنها به آنها اجازه داد تا در یک بازی برای همیشه در تاریخ جام استنلی ثبت شوند.
اگر یک تیم 10 بازی از 12 بازی اول خود را ببازد و به انتهای جدول رده بندی سقوط کند، نباید در ژانویه بنشیند و فکر کند که این همه هیاهو برای چیست.
اگر او 3-2 به ونکوور، 2-1 به دالاس و 3-0 به فلوریدا شکست خورده باشد، نباید تا بازی 7 برود.
اما نفتی بودند.
آنها قبل از دوشنبه شب 5 بار با حذف روبرو شده بودند و 5-0 پیش رفتند. آنها تیم دیگری داشتند که سه بار با حذف روبرو شدند و 3-0 پیش رفتند.
اما در یک شبی که نیاز داشتند، خود را در سمت اشتباه لبه تیغ دیدند.
چیزهای زیادی وجود دارد که آنها می توانند به گذشته نگاه کنند و به آنها بسیار افتخار کنند، اما برای هر بازیکنی در اتاق ادمونتون که هرگز جام استنلی را نبرده است، که می تواند همه آنها باشد، حس باخت هرگز از بین نخواهد رفت. دور.
این فصل موفق ترین فصل در دوران مک دیوید-درایسایتل بود و بیشترین درد را به همراه داشت. بیشتر از غیبت در پلی آف، بیشتر از حذف شدن در دور اول، دوم یا سوم.
این که دو ماه اینقدر سخت بجنگند و هر چیزی را که از هشت سالگی در این بازی آرزوی آن را داشته اند داشته باشند و بعد آن را در آخرین روز فصل دور بریزند، سخت است. به خصوص با توجه به راهی که برای رسیدن به اینجا طی کردند.
و در سال آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، فقط می توان حدس زد.
آیا این آخرین و آخرین درد در حال رشد قبل از رسیدن اویلرز به فلوریدا است؟ داستان آسان، اما هیچ چیز در هاکی تضمین نشده است. ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا آنها دوباره اینقدر نزدیک شوند.
هیچ کس این را بهتر از نفتکش ها نمی داند.
ایمیل: [email protected]
این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید