اویلرز ادمونتون باید بتواند سطح ناامیدی خود را زودتر پیدا کند

محتوای مقاله

یک گل از دست رفته است.

فلوریدا گل زد. ادمونتون به آن نیاز داشت.

این بهترین فصل در تاریخ NHL را به پایان می رساند.

ادمونتون اویلرز در باخت 2-1 مقابل فلوریدا پانترز در بازی 7 فینال جام استنلی در روز سه شنبه در Amerant Bank Arena تا جایی که می توانست به شکست یک تیم ضعیف نزدیک شد.

محتوای مقاله

این پایانی نبود که کانر مک دیوید، لئون درایسایتل، زک هیمن، ایوان بوچارد، استوارت اسکینر و کمپانی پس از نوشتن داستانی برای اعصار مختلف می‌خواستند. تیمی که آنها را در اواسط نوامبر قبل از تغییر مربی که آنها را به صعودی شهاب‌آمیز برای رقابت با اسطوره سوق می‌داد، در رده 31 از بین 32 تیم قرار گرفت.

و آنها را برای چیزی آماده کرد که مطمئناً یک فشار چشمگیر به سمت پلی آف بود.

البته آنچه بالا می رود باید پایین بیاید.

آنها فقط به زمان نیاز داشتند.

و در طول مسیر، این نفتکش ها نشان داده اند که یک باور تک فکری تا چه حد می تواند یک تیم را ببرد.

برای یک مرد، هیچ کس در این رختکن هرگز باور نمی کرد که نتواند کار را انجام دهد، مهم نیست چقدر بد باشد.

و هوا خیلی تاریک شد حتی یک بار هم نه.

آنها از حذف به دست قهرمان بخش ونکوور کاناکس در دور دوم اجتناب کردند. دو برابر.

آنها توانستند از عقب بیایند تا قهرمان کنفرانس دالاس استارز را در شش بازی حذف کنند.

سپس آنها پس از شکست 3-0 از مرگ بازگشتند تا فینال جام استنلی را به لبه پرتگاه ببرند.

آنها نشان داده اند که تیمی هستند که هرگز نباید آنها را حساب کرد.

آنها نشان دادند که وقتی پشتشان به دیوار است و چاره ای جز تیم شدن ندارند، چقدر می توانند خوب باشند.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

و آنها نشان داده‌اند که وقتی زمان‌های ناامیدانه نیاز به اقدامات ناامیدکننده دارند، به همان اندازه که می‌آیند خوب هستند.

آنها توانایی مافوق بشری را دارند که نه تنها در مواقع ضروری پدال را روی فلز بگذارند، بلکه آن را دور به دور، دور بعد از آن نگه دارند.

و در نتیجه به سادگی بنزین آنها تمام شد.

آنها با اسلحه های بزرگ خود شلیک کردند تا اینکه کلیپ کاملاً خالی شد.

آنها یک هدف با هدف نهایی خود فاصله دارند. اویلرز و طرفدارانشان به جای بردن جام استنلی برای اولین بار در 34 سال گذشته، که ششمین دوره این فرنچایز بود، اکنون باید با خاطرات ناخوشایند باخت دیگری در هفتمین فینال جام استنلی زندگی کنند.

آخرین دیدار در برابر کارولینا هاریکنز در سال 2006 برگزار شد، تنها باری که آنها از زمان پیروزی در سال 1990 در بزرگترین میدان هاکی بازی کردند.

یک مربی خوب به شما خواهد گفت که هیچ شکستی وجود ندارد، فقط درس است.

و اشتباه نکنید، کریس کنوبلاخ ثابت کرده که مربی خوبی است.

و نه فقط به این معنا که هرکسی بتواند تیم مک دری را “خوب” مربیگری کند.

از زمانی که تیم را به امتیاز 3-9-1 (.293) در 12 نوامبر هدایت کرد، رکورد 46-18-5 (.703) Knoblauch در بقیه فصل عادی بی نظیر بود، در حالی که در طول فصل او 15- بود. 10. پلی آف

محتوای مقاله

به عنوان یک تازه کار در رده های مربیگری NHL، نه کمتر.

بیایید بگوییم که کسب حداکثر استفاده از تیم شما حوزه ای نیست که Knoblauch در آن کمبود داشته باشد.

اما توانایی تیمش برای ادامه بیرون آمدن از تشک، با وجود خون آلود بودن آنها در حین ناک داون، حتی برای او هم باید غافلگیرکننده باشد.

و آنها باید کمتر از چهار ماه پس از کوتاه ترین فصل خارج از فصل خود در مدت طولانی، دوباره همین کار را انجام دهند.

اما شاید نفتی ها بتوانند صفحه ای از کتاب بازی پلنگ ها را بردارند و درد دل طاقت فرسا امروز را به شادی افسارگسیخته فردا تبدیل کنند.

سال گذشته، اگر به خاطر داشته باشید، فلوریدا در فینال جام استنلی به شوالیه طلایی وگاس شکست خورد که دو راند زودتر اویلرز را شکست داد.

هر دو پس از باخت به قهرمانان نهایی با یک چیپ بر روی شانه های خود ترک کردند و قول دادند که سال آینده سال آنها باشد.

فلوریدا از شکست سال گذشته در فینال به نفع خود استفاده کرد. و شاید ادمونتون بتواند دفعه بعد همین کار را انجام دهد.

اما یک چیز مسلم است: آنها اگر راهی برای تغییر سوئیچ کمی زودتر در این فرآیند پیدا کنند، کار را برای خود بسیار آسان‌تر می‌کنند.

بازگشت از عقب افتادن 2-1 یا حتی 3-1 به جای 3-0 در برابر فلوریدا می تواند قبل از اینکه در نهایت تصمیم به شکست سه بازی بگیرد، کار را انجام دهد.

در عوض، سه پیروزی به دست آمد که با اشک همراه بود.

و نفتی ها بار دیگر قول می دهند که سال آینده سال آنها خواهد بود.

ایمیل: [email protected]

در توییتر: @GerryModdejonge

محتوای مقاله