نفتکش سابق کریگ سیمپسون مزایا و معایب فینال جام را دیده است

محتوای مقاله

در حالی که کریگ سیمپسون برای پخش تلویزیونی بازی 7 دوشنبه شب به همراه کریس کاتبرت، مرد بازی به بازی، آماده می شود، او نه تنها در غرفه پخش حضور دارد، بلکه در یک مکان تاریخی منحصر به فرد نیز به تماشای ادمونتون اویلرز می پردازد.

آخرین باری که نفتی ها در سال 1990 جام استنلی را بردند، سیمپسون 16 گل در پلی آف به ثمر رساند و در یک خط با مارک مسیه و گلن اندرسون بازی کرد. و در سال 2006، سیمپسون روی نیمکت اویلرز به عنوان مربی در کنار هم تیمی های قدیمی خود در دهه 90 کریگ مک تاویش و چارلی هادی زمانی که تیم سیندرلا به فینال جام رسید اما در بازی 7 در کارولینا شکست خورد، روی نیمکت اویلرز بود.

محتوای مقاله

اینجا فراز و نشیب های شما عزیزان است.

آیا سیمپسون که اکنون 57 سال دارد، فکر می‌کرد که اویلرز 34 سال برای بهترین ضربه خود در جام ششم با کانر مک‌دیوید و لئون درایسایتل، تیم فعلی گرتزکی و مسیه و ستاره نوظهور دفاعی، ایوان بوچارد، منتظر بمانند؟

سیمپسون گفت: نه، احتمالا نه.

اما می‌دانید که سازمان آن سال‌های سختی را پشت سر گذاشت… بزرگ‌ترین شوک این بود که در آن 10 سال به پلی آف نرسیدیم و وضعیت مالکیت. این مدت طولانی بدون پلی آف به من صدمه می زند. این سازمانی است که از ابتدا مدعی پلی آف بوده است. اما نداشتن زمان طولانی (پس از فصل) ناامید کننده ترین بود.”

تصور اینکه هیچ تیم کانادایی، نه فقط اویلرز، از سال 93 تا کنون برنده نشده باشد، سخت است. فکر می‌کردم در سال 2006 احساس می‌کردم که این یک تیم سرنوشت‌ساز است، روشی که بچه‌ها خیلی سخت جنگیدند. از دست دادن آن به شکلی که ما انجام دادیم ویرانگر بود. سیمپسون گفت: این یادآوری دیگری است از اینکه او چقدر می تواند در سناریویی که همه چیز را برنده می کند، شکننده باشد.

شباهت های زیادی بین مبارزات این تیم 2006 (هشتمین رتبه پلی آف) و تیم اویلرز 2024 با اقداماتی که برای رسیدن به آن موقعیت انجام دادند، وجود دارد، تنها تیم سومی است که در فینال 3-0 شکست خورد و به بازی های 7 رفت. یک طرح عالی است آنها با انعطاف پذیری و انسجام خود در گروه تحت تأثیر قرار می گیرند.”

محتوای مقاله

محتوای مقاله

اما بیایید به دهه 90 برگردیم.

آنها آن جام را بدون گرتزکی، که پس از فروش پیتر پوکلینگتون 99 کینگز، در لس آنجلس بازی می کرد، بردند. آنها دوست داشتند گرتزکی را در کنار خود داشته باشند، اما به نظر می رسید که تیم دهه 90 ثابت کند که می تواند بدون بهترین بازیکن تمام دوران این کار را انجام دهد.

بخش گرتز به نوعی مرده بود (زمانی که او رفت) و این تعهد ما را به یکدیگر، با مس به عنوان کاپیتان، پس از برتری 3-1 در لس آنجلس در سال 1989 (اولین سال حضور گرتزکی با کینگز) تثبیت کرد. سیمپسون گفت.

ما در این سریال نقش وین گرتزکی را بازی نکردیم، مثل اینکه بازیکن ستاره دیگری داشتیم. اگر امروز باید مقابل کانر مک دیوید بازی می‌کردیم، او را راحت نمی‌گرفتیم.”

در آن زمان، تیم های زیادی در پلی آف 3-1 شکست خوردند. آن زمان ویرانگر بود و برای سال بعد به ما انرژی داد. مارک سال فوق العاده ای داشت (هارت تروفی). سپس ما توسط وینیپگ تحت فشار قرار گرفتیم، 3-1 در دور اول در سال 1990 شکست خوردیم و در آن سری پیروز شدیم، خوب، برعکس سال قبل بود. همه ما را گرد هم آورد و به این باور رسیدیم که می توانیم جام را ببریم. ما دوباره با پادشاهان بازی کردیم و آنها را شکست دادیم.”

محتوای مقاله

“مشابه این بچه ها (تیم 2023-24). آنها با انتظارات خود به عنوان یک تیم به پایین ترین سطح خود رسیده اند، و شما در معرض احساسات خام از نحوه شروع فصل آنها قرار می گیرید (آخرین زمانی که مربی از جی وودکرافت به کریس کنوبلاچ تغییر کرد). سیمپسون گفت: این یا شما را نسخه ای بسیار بهتر از خودتان می کند یا شما را از هم می پاشد.

سیمپسون ترجیح می دهد درباره سال 1990 صحبت کند تا 2006، اما هر سکه دو روی دارد.

سیمپسون گفت: «برای مردی که دوران حرفه‌ای‌اش در 28 سالگی به پایان رسید، او مجبور شد به خاطر بدن من بازنشسته شود (یک مشکل بزرگ کمر، در مقایسه با شکست در بازی 7 در سال 2006 چیزی نیست. من به عنوان یک بازیکن آنجا بودم و بدیهی است که می‌دانستم برای کریگ می‌خواستم او به عنوان سرمربی و برای کوین (لو) به عنوان مدیر کل و برای چارلی (هادی) برنده شود.

و برای آن بازیکنان. فرناندو (پیزانی) بهترین هاکی زندگی خود را بازی کرد. و ما هورک (شان هورکوف) و اسمیتی (رایان اسمیت) و رولی (دواین رولاسون) را داشتیم، همه بچه‌هایی که قلب و روح خود را برای آن گذاشتند و چیزی از آن نگرفتند. او گفت: «هوریکن ها با جام در رختکن دیگری بازی می کنند.

محتوای مقاله

“بدون شک، این بدترین خاطره هاکی من است که به طرز وحشتناکی باخت.”

سیمپسون موافق است که باخت در بازی 7 فینال بسیار بدتر از باخت در همان اوایل یا در هر تعداد بازی دور سوم است.

او گفت: “زود باخت کمتر دردناک است، زیرا شما آن تعهد را نداشتید.”

هوریکن ها همان کاری را که ما در سال 2006 انجام دادیم، انجام دادند، اما آنها جشن می گیرند. پسرهای ما نبودند. اما با نگاهی به گذشته، هر مردی در آن تیم 06، امروز پیوند خاصی دارد، به دلیل آنچه که برای رسیدن به آنجا پشت سر گذاشته اند.”

روند پلی آف سیمپسون در سال 1990 قابل توجه بود. او همان اهدافی را در پلی آف داشت که زک هیمن امروز برای نفتکش ها انجام داد. 16 گل، 10 گل برتر برای هر بازیکن پلی آف است.

حتی وقتی در سال 90 برنده شدیم، یادم می‌آید سه روز بعد به پدرم گفتم: «در واقع کمی افسرده هستم چون دیگر بازی نمی‌کنیم.» سیمپسون گفت: این سرگرم کننده ترین لذتی بود که تا به حال به عنوان بازیکن داشته ام. من هرگز بهتر بازی نکرده ام. خط ما با مک و اندی خیلی خوب با هم پیش می رود.»

ما جام را بردیم، اما بازی را از دست دادم. من دیگر هرگز به آن سطح نرسیدم و تیم هم به آن نرسید. این به شما نشان می دهد که این بازی چقدر خاص است. و این همان احساسی است که من در مورد اویلرز فعلی در سه بازی اخیر دارم. چه چیزی را نباید دوست داشت؟ شما در مورد آن لحظات خواب می بینید و امیدوارید که بتوانید آن را در بازی 7 پشت سر بگذارید.

سایت ما را نشانه گذاری کنید و از روزنامه نگاری ما حمایت کنید: اخبار مورد نظر را از دست ندهید – آن را اضافه کنید EdmontonJournal.com و EdmontonSun.com در نشانک های شما و برای خبرنامه های ما در اینجا ثبت نام کنید.

شما همچنین می توانید با تبدیل شدن به یک مشترک دیجیتال از روزنامه نگاری ما حمایت کنید. مشترکین دسترسی نامحدودی به ادمونتون ژورنال، ادمونتون سان، نشنال پست و 13 سایت خبری کانادایی دیگر دارند. با عضویت امروز از ما حمایت کنید: مجله ادمونتون | ادمونتون سان.

محتوای مقاله