محتوای مقاله
نویسنده: لوید براون جان
جمعه آینده، 21 ژوئن، از کانادایی ها خواسته می شود تا روز ملی بومیان را جشن بگیرند یا به رسمیت بشناسند.
این روز که در ابتدا در سال 1996 روز ملی بومیان نامگذاری شد، از آن زمان به روز تأمل و تلاش برای آشتی تبدیل شده است. همچنین روزی است برای تأمل در تاریخچه رفتار و بدرفتاری با مردم بومی در این کشور شگفت انگیز کانادا.
تبلیغات 2
محتوای مقاله
من یک خانواده در بریتیش کلمبیا با اجداد مختلط دارم، هم بومی و هم غیر بومی. من شخصاً بسیار مفتخرم که اعضای خانواده بزرگ خود را دارم که با افتخار واجد شرایط بومی هستند.
با این حال، در این روز ملی مردم بومی، مایلم یاد یکی از همکاران سابق در دستگاه دیپلماسی کانادا و شخصی مانند من را گرامی بدارم که با وجود شرایط اقتصادی محدود و در مورد همکارانم، علیرغم نژادی، ظهور کرد و موفق شد. تبعیض
جیمز سی بارتلمن در اوت گذشته در لندن، مورچه درگذشت. برای مدت کوتاهی، من و جیمز در حین خدمت در کانادا در خدمات دیپلماتیک خود با همدیگر برخورد کردیم. جیمز به آن پایبند بود و حرفه ای عالی داشت.
من از خدمت خارجی فرار کردم و به دنیای آرام بازنشسته شدم و سعی کردم در دانشگاه ویندزور تدریس کنم. بارتلمن در نهایت از سال 2002 تا 2007 معاون فرماندار انتاریو شد.
اما قبل از آن، او یکی از اعضای پرافتخار چیپوا در اولین ملت رامو بود. او در تنگدستی در کلبه ای در کنار جاده به زباله دانی در پورت کارلینگ، موسکوکا بزرگ شد. او نویسنده ای پرکار بوده است و در اولین کتاب خود در سال 2002، خارج از موسکوکا، نه تنها دوران جوانی خود، بلکه تجربیات خود را به عنوان یک اقلیت قابل مشاهده نیز بازگو می کند.
تبلیغات 3
محتوای مقاله
در سراسر کتاب گزارش هایی از تجربیات او به عنوان یک دیپلمات کانادایی، از جمله چندین سفارت و برخی حوادث وجود دارد.
از جمله موارد آخر یک ضرب و شتم وحشتناک در اتاق هتلی در کیپ تاون، آفریقای جنوبی بود. او به عنوان کمیساریای عالی کانادا (معادل یک سفیر) برای شرکت در آخرین سخنرانی نلسون ماندلا در مجلس قانونگذاری آفریقای جنوبی وارد شد. او توسط یک اراذل و اوباش محلی مورد سرقت قرار گرفت و تقریباً تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
نخست وزیر ژان کرتین که می خواست آفریقای جنوبی و آسیبی را که تجربه کرده بود فراموش کند (او هرگز نتوانست از شر این خاطره خلاص شود)، به او پست کمیساریای عالی استرالیا را پیشنهاد داد.
پس از آن بارتلمن مشاور ویژه کرتین در سیاست خارجی شد. او پست‌های زیادی در سیاست خارجی داشت، اما مشکلات مربوط به رشد در فقر و کانادایی بودن را فراموش نکرد.
پیش از این، او به عنوان سرایدار برای یک آمریکایی ثروتمند به نام رابرت کلاوس از پنسیلوانیا کار می کرد که یک خانه تابستانی در جزیره ای در دریاچه موسکوکا داشت. خانواده کلاوس هزینه تحصیل در دبیرستان و سپس دانشگاه او را در لندن، اونت پرداخت کردند.
تبلیغات 4
محتوای مقاله
بارتلمن سپس برنامه ریزی کرد که تدریس کند، اما یک سال طول کشید تا در اروپا سرگردان شود و در این راه کار کند و زنده بماند.
بعداً در یک پست دیپلماتیک در بروکسل با ماری ژان روسیلون ملاقات کرد. این زوج در سال 1975 ازدواج کردند و صاحب سه فرزند شدند. بارتلمن در طول زندگی حرفه ای خود هرگز ارتباط خود را با ریشه های اولین ملت خود از دست نداده است.
همانطور که او خاطرنشان کرد: “از آنجایی که بیشتر زندگی ام را در خارج از کشور گذرانده بودم، در یک دوره زمانی زندگی می کردم، از نظر روانی در یک شهر انتاریو پس از جنگ گیر افتاده بودم، با تبعیض و محرومیت تازه در ذهنم، مدت هاست که بیشتر با هندی ها همذات پنداری کرده بودم تا بخش سفید پوستان. از وجود من.»
بارتلمن نه کتاب نوشت. در سال 2004، او اولین کتاب درایو ستوان فرماندار را راه اندازی کرد که 1.2 میلیون کتاب استفاده شده خوب را برای مدارس ملل اول و مراکز دوستی بومی در سراسر انتاریو جمع آوری کرد.
او در کنار سایر افتخارات و جوایز، جایزه ملی بومیان را دریافت کرد.
از نظر من، بارتلمن برجسته ترین کانادایی بود. او همچنین مردی بسیار شریف بود، علیرغم بسیاری از ناتوانی‌های اولیه فقر و با وجود جهانی که نژادپرستی در آن بسیار رایج بود – و هنوز هم هست.
امروز ما نژادپرستانی داریم که به مساجد و کنیسه ها حمله می کنند. بومیان کانادا هنوز در تلاش هستند تا کمک های متمایز خود را به کانادا توجیه کنند.
این یک افتخار بود که هون را بشناسم. جیمز سی. بارتلمن، مردی که من بسیار به او احترام می گذاشتم.
لوید براون جان، استاد بازنشسته علوم سیاسی در دانشگاه ویندزور و مدیر کالج الدر کانتربری است. می توان با او در [email protected] تماس گرفت.
محتوای مقاله